Στο κινηματογραφικό κυριακάτικο αφιέρωμα της προηγούμενης εβδομάδας είδαμε το σπανιότατο House of Bamboo (Η γυμνή γκέισα) του μεγάλου ασυμβίβαστου σκηνοθέτη Samuel Fuller. Πρόκειται για ένα έγχρωμο φιλμ-νουάρ (γυρισμένο σε σινεμασκόπ, παρακαλώ) του 1955 που θέλει αμερικανούς πρώην πεζοναύτες να κάνουν κομπίνες και ληστείες στο Τόκιο, την περίοδο λίγο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου, όταν η αμερικανική στρατιωτική δύναμη ήταν ακόμα παρούσα. Ένας πρώην κατάδικος (Robert Stack) καταφθάνει στη γιαπωνέζικη πρωτεύουσα και αρχίζει τα νταηλίκια με μοναδικό σκοπό να εισχωρήσει στην αδίστακτη συμμορία του Robert Ryan. Όταν το καταφέρει, θα αρχίσει να διαφαίνεται ότι έχει άλλο σκοπό κατά νου. Η ταινία έχει λιγότερο νεύρο και λιγότερη αγωνία από ό,τι περιμέναμε, αλλά παρόλο αυτά αποτελεί ένα γνήσιο δείγμα δουλειάς του Fuller, η οποία σε σημεία είναι αρκετά σκληρή για την εποχή της. Αποτελεί επίσης μια τίμια προσπάθεια προσέγγισης της κουλτούρας του γιαπωνέζικου λαού, ο οποίος βρισκόταν στο μεταίχμιο μεγάλων αλλαγών. Από τις πρώτες αμερικανικές ταινίες που κινηματογραφήθηκαν εξ'ολοκλήρου στην Ιαπωνία. Η πλοκή της ταινίας βασίζεται ελαφρώς στην ταινία The Street with No Name του '48, στην οποία δούλεψε ο ίδιος σεναριογράφος (Harry Kleiner) και ο ίδιος φωτογράφος (Joseph MacDonald) με την ταινία μας εδώ. Σήμερα (σε λίγη ώρα δηλαδή) μπορείτε να δείτε τα 40 πιστόλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου