Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

El Mariachi

Ίσως η καλύτερη ταινία του Robert Rodriguez, κι αυτό το λέμε για έναν απλούστατο λόγο: σ'αυτήν την ταινία βλέπεις πώς ένας ταλαντούχος άνθρωπος φτιάχνει μια ενδιαφέρουσα ταινία με ερασιτέχνες ηθοποιούς και μόλις 7.000 δολάρια μπάτζετ! Και μετά βλέπεις πώς αξιοποιεί το Χόλιγουντ τέτοια ταλέντα!

Επειδή οι περισσότεροι από μας έχουν δει μόνο τον Μαριάτσι-Μπαντέρας, να πούμε ότι αυτή η παρθενική σκηνοθετική δουλειά του Rodriguez (για τους ελάχιστους που δεν ξέρουν) μοιάζει αρκετά με το αμερικάνικο ριμέικ που λέγεται Desperado. Δεινός δολοφόνος κυκλοφορεί με τα... εργαλεία του μέσα σε θήκη κιθάρας και σπέρνει τον πανικό προσπαθώντας να πάρει εκδίκηση από τον συνέταιρό που τον άφησε να «μπει» στη φυλακή. Από την (άγνωστη) μεξικάνικη πόλη περνάει όμως ένας νεαρός μαριάτσι (αληθινός κιθαρίστας-τροβαδούρας), φορώντας ίδια ρούχα με τον ασχημομούρη δολοφόνο και το μπέρδεμα είναι δεδομένο και οι φασαρίες ξεκινάνε. Σκηνοθεσία με νεύρο, ερμηνείες για γέλιο και κωμικές καταστάσεις που εκτονώνουν το λιγοστό (σε σχέση με τις επόμενες δουλειές του) αιματοκύλισμα. Έχοντας στο μυαλό σας ότι πρόκειται για μια διασκεδαστική ταινία και μόνο, θα περάσετε πάρα πολύ καλά. Εγγύηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: