Το αγαπημένο μου είδος είναι μάλλον το φιλμ νουάρ. Οι αντι-ήρωες με τα ψυχολογικά τους βάρη, προβλήματα και βάσανα του παρελθόντος που τους καταδιώκουν, ζουν επικίνδυνα, τυποποιούνται και στο τέλος επιλέγουν να κοντραριστούν (με το κατεστημένο, με την εξουσία, ίσως και με τον ίδιο τον εαυτό τους) για να κάνουν τελικά το σωστό. Κάπως έτσι και ο Charlton Heston στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στο έργο με τίτλο Dark City. Αφού γίνει έφοδος στην παράνομη λέσχη που διατηρεί και μείνει ταπί, θα παγιδέψει με τους συνεργάτες του έναν αθώο τουρίστα και θα του φάνε τα λεφτά σε στημένο παιχνίδι πόκερ. Το κόλπο είναι απλό, αλλά οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές. Στο προσκήνιο θα εμφανιστεί ο αδερφός του θύματος που θα θέλει να πάρει εκδίκηση από το Χέστον και την παρέα του. Σε δεύτερο ρόλο και στο πλευρό του πρωταγωνιστή, η μόνιμη γυναικεία φιγούρα των νουάρ, η Lizabeth Scott. Η σκηνοθεσία του William Dieterle είναι ευπρεπής και το έργο παρακολουθείται παραπάνω από ευχάριστα. Και φυσικά, δεν έχει καμία σχέση με την ομότιτλη sci-fi ταινία του Άλεξ Πρόγιας από το 1998.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018
Dark City
Τάδε έφη zisis at 18:18
Labels: 1950, Charlton Heston, film-noir, Lizabeth Scott, William Dieterle
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου