Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Topaz

Η τελευταία περίοδος του Χίτσκοκ (από τα Πουλιά και μετά) είχε ως επί τω πλείστον απλά καλούτσικες ταινίες. Η πιο μέτρια από αυτές ήταν —κατά εμέ— το Τοπάζ. Ταινία κατασκοπίας, με πλοκή σε διάφορες χώρες, με πολλούς και διάφορους χαρακτήρες που υποδύονται γνωστοί ευρωπαίοι ηθοποιοί όπως π.χ. ο Michel Piccoli και ο Philippe Noiret, αλλά και τον αμερικανό John Forsythe, ο οποίος ξανασυνεργάζεται με τον Χίτσκοκ μετά το Ποιος σκότωσε το Χάρι. Ένα πάντως από τα προβλήματα της ταινίας είναι το «αριστοκρατικό» της ύφος, το οποίο δεν ταιριάζει καθόλου με το ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής και τον κυνισμό που φέρνει η νέα, τότε, δεκαετία. Δείτε το απλά για σινεγκυκλοπαιδικούς λόγους. Και αν διαφωνείτε, πείτε το μου...

1 σχόλιο:

Philip Winter είπε...

Για μενα, η πιο αδυναμη ταινια του μετρ. Δυσκινητη, πομπωδης, κουραστικη και η "ακαταλληλη" σκηνοθεσια γι' αυτο το θεμα. Συμφωνω, καθα για ιστορικους λογους.
Οσο για την τελευταια περιοδο του Χιτσκοκ:
Το Birds (4,5/5) ειναι ταινιαρα, το Marnie (4/5) πολυ καλο, το Torn Curtain (2/5) μετριοτατο, το Frenzy (3,5/5) αρκετα καλο και το Family Plot (3/5) καλουτσικο.