Βασισμένη σε διάφορα θεατρικά του Eugene O'Neil, η ταινία του John Ford The Long Voyage Home (δύο τίτλοι στα ελληνικά: Περιπέτεια στον ωκεανό ή/και Το μακρύ ταξίδι του γυρισμού) ήθελε να αποτίσει έναν φόρο τιμής στους ναυτικούς των εμπορικών πλοίων και ειδικότερα σε αυτούς που δούλευαν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, κάτω από τη διαρκή απειλή βύθισης από τα γερμανικά υποβρύχια. Τα τέσσερα μονόπρακτα έγιναν σενάριο από τον μόνιμο συνεργάτη του Ford, τον Dudley Nichols. Ο μόνιμος πρωταγωνιστής του, ο John Wayne, υποδύεται έναν Σουηδό στην καταγωγή που μετά από 10 χρόνια στα καράβια θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του. Όλοι τον συμπαθούν και προσπαθούν να τον βοηθήσουν. Το κυριότερο μέλημά τους είναι να τον προσέχουν μη «φάει» τα λεφτά του σε κάθε λιμάνι που κάνουν στάσεις. Ταυτόχρονα, βλέπουμε τις ιστορίες και των υπολοίπων, με κύριο χαρακτηριστικό τη σχέση λατρείας/αγάπης που έχουν με τη θάλασσα, αλλά και με τις γυναίκες! Βαριά, αργή και απαιτητική ταινία, η οποία επικεντρώνεται στους χαρακτήρες και λιγότερο στη δράση, δύσκολη (να μην πω αδύνατη) για θέαση από το σημερινό κοινό που θέλει χρώμα και κίνηση κάμερας με ταχύτητα ήχου. Ήταν υποψήφια για έξι όσκαρ: καλύτερης ταινίας, σεναρίου, μοντάζ, μουσικής, εφέ και φωτογραφίας για την απίστευτη δουλειά του κυρίου Gregg Toland, πιο γνωστού για τη δουλειά/τέχνη του στον Πολίτη Κέιν. Πέθανε το 1948 όντας μόλις 44 χρονών.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009
The Long Voyage Home
Τάδε έφη zisis at 13:13
Labels: 1940, Barry Fitzgerald, John Ford, John Wayne, Thomas Mitchell, WWII
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου