Romeo + Juliet

Από τις ταινίες που δεν είχα δει στην εποχή της και για κάποιο λόγο δεν την έψαξα ποτέ να τη δω. Δεκατρία χρόνια μετά, λοιπόν, έκατσα να τη δω και αυτές είναι οι εντυπώσεις μου (για όποιον ενδιαφέρεται). Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα είναι ο Leonardo DiCaprio και η Claire Danes. Η πασίγνωστη αυτή ιστορία του William Shakespear γίνεται ένα μοντέρνο υπερθέαμα στα χέρια του Baz Luhrmann. Κάργα επηρεασμένος από τον Quentin Tarantino, η ταινία έχει φαντεζί κίνηση της κάμερας, ταχύτατο μοντάζ αλλά και εμπνευσμένες σεκάνς που... χαροποιούν τον αμφιβληστροειδή! Έχει μοντέρνα μουσική υπόκριση με τραγούδια της εποχής (θυμηθείτε, είμαστε στο 1996) και ένα αξιολογότατο μουσικό σκορ από τον πάντα καλό Craig Armstrong. Το κυριότερο όμως χαρακτηριστικό γνώρισμα της ταινίας και αυτό για το οποίο έγινε διάσημη (για όσους δεν ξέρουν) είναι ότι έχει αυτούσιο το κείμενο του βάρδου. Πανέξυπνη μεταφορά στο «σήμερα»· ακόμα και τα σπαθιά έγιναν πιστόλια τύπου... "Sword"! Πρέπει να τη δείτε για να καταλάβετε. Αυτό ήταν το μεγάλο στοίχημα του Luhrmann και τα κατάφερε μια χαρά. Μπορεί κάποιοι να πουν ότι ήταν μια επίδειξη στυλ, ή ότι αφορά μόνο εφηβικές ανησυχίες ή ότι απευθύνεται στο κοινό του MTV. Εγώ θα πω ότι ήταν μια πετυχημένη κινηματογραφική (με όλη τη σημασία της λέξης) μεταφορά ενός θεατρικού έργου. Σκεφτείτε ότι συγκινήθηκα κιόλας στο τέλος. Βοήθησε μάλλον το τραγούδι Exit Music (for a film) των Radiohead που έκλεισε την ταινία.