Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

La Ronde (Το γαϊτανάκι του έρωτα)

Με τις επανακυκλοφορίες των τελευταίων μεγάλων έργων του, γνωρίσαμε τον σπουδαίο γερμανό σκηνοθέτη Μαξ Οφίλς. Ή μήπως είναι Μαξ Οπίλς; Αν σκεφτείτε ότι στην Αμερική υπέγραφε ως Opuls, ισχύει μάλλον το δεύτερο. Ο Max Ophüls (γεννημένος ως Max Oppenheimer) ξεκίνησε την καριέρα του στη Γερμανία, μεταπήδησε στην Αμερική όπου μάς έδωσε τέσσερις ταινίες και έκλεισε την καριέρα του στη Γαλλία με τα καλύτερά του έργα.

Το 1950 μάς παρουσίασε την πρώτη γαλλική παραγωγή, την La Ronde. Ο αφηγητής, σαν άλλος Χορός αρχαίας κωμωδίας, μάς μεταφέρει στη Βιέννη του 19ου αιώνα και μας αφηγείται 10 ερωτικές ιστορίες, οι οποίες είναι η μία συνέχεια της άλλης. Ο ένας χαρακτήρας από τη μία ιστορία μπλέκεται με έναν άλλο στην επόμενη και ούτω καθ'εξής. Ένα ανελέητο... γαϊτανάκι του έρωτα, ή όπως λέει ο αφηγητής κάποια στιγμή αγάπη για την τέχνη της αγάπης. Ένας αφηγητής που επεμβαίνει στη πλοκή όπου και όταν χρειάζεται. Ερωτικά τερτίπια, συζυγικές απιστίες, ρομαντικά δείπνα σε πριβέ δωμάτιο εστιατορίου, ανεκπλήρωτοι έρωτες, αποτυχημένες συνευρέσεις· όλα τα έχει ο μπαχτσές. Τολμηρά θέματα για την εποχής της με άπειρα υπονοούμενα και... νοούμενα. Μοντέρνα σκηνοθεσία σε μία ρομαντική ταινία που παραμένει φρέσκια και εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα. Δεν το περίμενα, αλλά ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα. Και να πούμε φυσικά ότι παίζουν ένα σωρό Γάλλοι ηθοποιοί, όπως η Simone Simon, οι Simone Signoret και Serge Reggiani που ξανασυνεργάστηκαν δύο χρόνια μετά στο Χρυσούν κράνος και πολλοί άλλοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: