Ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά ντεμπούτα (μιλάμε για ταινία μεγάλου μήκους) και η ταινία που έκανε παγκοσμίως γνωστό το όνομα του Andrei Tarkovsky. Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν που κυκλοφόρησαν το 1962 αποτελούσαν μέρος του δόγματος του Χρουστσόφ για μια παρουσίαση του Β' Παγκοσμίου πολέμου μέσα από μια πιο ανθρώπινη και πιο προσωπική ματιά. Η ταινία απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας, όπως και το βραβείο σκηνοθεσίας. Από αυτήν την ταινία φαίνεται το ταλέντο του νεαρού Tarkovsky· εκπληκτικά πλάνα, ευρυματικές γωνίες λήψεις, θαρρείς και η κάμερα... αιωρείται. Και φυσικά βλέπουμε κάποια από τα γνωστά μοτίβα των ταινιών αυτού του Ρώσου δημιουργού, όπως π.χ. το υγρό στοιχείο που και εδώ παίζει σημαντικό ρόλο. Παρακολουθούμε την ιστορία του Ιβάν, ενός μικρού αγοριού που ζει όλη τη φρίκη και το δράμα του πολέμου. Χωρίς να έχει κανένα άλλο συγγενικό πρόσωπο εν ζωή, ακολουθεί το στρατό και προσπαθεί με τον τρόπο του να βοηθήσει και να εκδικηθεί τους Ναζί. Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν είναι ο πόλεμος, οι σκοτωμοί, οι βόμβες και οι σφαίρες αντί να είναι παιχνίδι, ξεγνοιασιά και αγάπη. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου