Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Stalker

Η ταινία του Αντρέι Ταρκόφσκι Stalker περιγράφει την πορεία τριών ατόμων μέσα σε ένα φανταστικό τοπίο που ονομάζεται Ζώνη όπου οι συνηθισμένοι νόμοι της φύσης αναιρούνται. Αναζητούν το Δωμάτιο, εκεί που λένε ότι εκπληρώνονται οι επιθυμίες του Ανθρώπου. Ο οδηγός λέγεται Στάλκερ και, όπως εννοεί η μετάφραση του ονόματός του, κινείται με αργό, προσεκτικό τρόπο, έτσι όπως ο κυνηγός ψάχνει το θήραμά του. Είναι αυτός που ξέρει πώς να περάσει μέσα από όλα τα εμπόδια και τις παγίδες της Ζώνης για να φτάσει στο Δωμάτιο. Εκεί οδηγεί τον Συγγραφέα και τον Επιστήμονα μόνο που όταν φτάσουν μπροστά από την είσοδο, ο Φόβος, η Αμφιβολία και η Αμφισβήτηση θα τους εμποδίσει να περάσουν το κατώφλι του.

Πρόκειται για ένα ταξίδι που αμφισβητεί την έννοια της Ελπίδας; Ή μια ταινία για την Πίστη; Ένα φιλοσοφικό έργο με εκπληκτική σκηνοθεσία που θέτει ερωτήματα και ψάχνει απαντήσεις. Βασισμένη στο βιβλίο «Ένα πικ-νικ στην άκρη του δρόμου» των αδερφών Στρουγκάτσκι, η ταινία αφορά σινεφίλ, απαιτητικούς θεατές. Ταινία φαντασίας χωρίς καθόλου εφέ. Λίγο παραπάνω υγρασία μόνο...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ταινία ανείπωτης εικαστικής δύναμης και ανυπέρβλητης σκηνοθετικής δεξιοτεχνίας.

Για μένα μάλλον το κορυφαίο επίτευγμα στην ιστορία του κινηματογράφου, έπονται The Third Man, Le Salaire de la Peur, Pulp Fiction, The Godfather, Barry Lyndon και πολλά άλλα...

Αυτό το κόσμημα δεν ψάχνει απαντήσεις όπως αναφέρεις... κι ούτε προσπαθεί να εξηγήσει. Απορώ αν υπάρχει και τίποτα σε αυτό τον κόσμο για να εξηγήσει. ΑΠΛΩΣ ΔΕΙΧΝΕΙ.

Σε ευχαριστώ που κάνεις αναφορά σε αυτό το αριστοτέχνημα.