20 χρόνια μετά βλέπεις με άλλα μάτια τις τρεις ιστορίες στο έργο του Αλεχάντρο Ινιαρίτου. Όταν ήσουν νεαρός, εντυπωσιάστηκες περισσότερο με την πρώτη ιστορία. Όντας πλέον στα δεύτερα -άντα, “νιώθω” τους χαρακτήρες στη δεύτερη ιστορία και συμπάσχω σε σημεία με τον πρωταγωνιστή της τρίτης.
Το Amores perros ήταν μία από τις ταινίες της άνοιξης του μοντέρνου σινεμά του Μεξικού στην αρχή της χιλιετίας (μαζί με αυτές των Alfonso Cuaron και Guillermo del Toro), με τη χαρακτηριστική πλοκή όπου τρεις άσχετες ιστορίες και άγνωστοι χαρακτήρες μπλέκονται μεταξύ τους από ένα τυχαίο γεγονός. Κάτι που επανέλαβε ξανά στο 21 γραμμάρια και στο Βαβέλ. Όλα αυτά, πριν επιλέξει να πάρει μονοκοπανιά την κάμερα στον ώμο και αρπάξει τα όσκαρ σκηνοθεσίας (βλ. Birdman και The revenant).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου