Ryan's Daughter (Η κόρη του Ράιαν)

Πριν δέκα χρόνια, ο πιο νεαρός εαυτός μου θα έβλεπε "με άλλο μάτι" την ταινία Ryan's Daughter του μεγάλου David Lean. Σήμερα, ο κατά δέκα χρόνια γηραιότερος μπορεί να ταυτιστεί με χαρακτήρες και καταστάσεις και "βλέπει" αλλιώς την ταινία. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν και άλλα αγαπημένα έργα που αν τα ξαναδώ τώρα θα αλλάξω άποψη γι'αυτά, ή αν υπάρχουν έργα που δεν τα είχα εκτιμήσει ιδιαίτερα όταν τα είχα δει όντας νεαρότερος και ίσως αλλάξω γνώμη αν τα ξαναδώ.

Η ταινία είναι πολύ-πολύ μεγάλη σε διάρκεια (μα καλά; 3,5 ώρες;!), με σκηνές που παρατραβάνε και θα μπορούσαν να διαρκούν λιγότερο, έχει όμως καταπληκτική φωτογραφία από τον Freddie Young (κέρδισε το όσκαρ φωτογραφίας εκείνη τη χρονιά) και πολύ καλές ερμηνείες. Ο συγγραφέας Robert Bolt ήθελε να φτιάξει ένα σενάριο από τη Μαντάμ Μποβαρί του Φλωμπέρ με τη γυναίκα του Sarah Miles ως πρωταγωνίστρια. Ο David Lean τον έπεισε να το διασκευάσει ελεύθερα και να το τοποθετήσει σε ένα ιρλανδικό χωριό υπό Αγγλική κατοχή κάπου στα 1917. Πέρα από τη Miles, ο Robert Mitchum υποδύεται το σύζυγο και δάσκαλο του χωριού (σε έναν από τους πιο υποτονικούς του ρόλους), ο Christopher Jones τον Άγγλο διοικητή, ο Trevor Howard τον παπά του χωριού και ο John Mills στο ρόλο του τρελού του χωριού, κερδίζοντας και το όσκαρ β' ανδρικού ρόλου. Η ταινία είχε ακόμα δύο υποψηφιότητες, α' γυναικείου για τη Σάρα Μάιλς και ήχου.