Η νεαρή Joan Fontaine έρχεται από την επαρχία και συγκατοικεί με το ζευγάρι των Zachary Scott (ο ζωγράφος) και Joan Leslie (η πλούσια αραβωνιαστικιά). Γοητεύεται από το συγγραφέα Robert Ryan και συνάπτουν σχέση. Εξ αρχής όμως φαίνεται πως έχει κάτι άλλο στο μυαλό της και σιγά-σιγά με ύπουλα δολοπλόκα μέσα καταφέρνει να φέρει το αρραβωνιασμένο ζευγάρι σε προστριβή και τελικά καταφέρνει να τους χωρίσει. Έτσι θα κερδίσει αυτή τον Scott και θα παντρευτούν για να ανέβει το κύρος της στους κοσμικούς κύκλους και θα αφήσει στα κρύα του λουτρού τον Ryan. Με τον καιρό όμως και επειδή ο χαρακτήρας της δεν αλλάζει, θα επιθυμήσει ξανά τη συντροφιά του Ryan, αφήνοντας το σύζυγό της σε... “αδιαφορία” και γεμίζοντας με ψέματα αυτόν και τους κοντινούς συγγενείς. Όταν αποκαλυφθούν τα ψέματα της και αποκαλυφθεί ο πραγματικός της χαρακτήρας, θα γευτεί την τιμωρία όλων: την απαξίωση από όλους, μένοντας τελικά μόνη.
Κλασικό μελόδραμα της δεκαετίας του '50 με την σκηνοθετική πινελιά του Nicholas Ray, το Born to Be Bad έχει ένα καλό καστ ηθοποιών, συμπυκνωμενή πλοκή σε 90 λεπτά, τι παραπάνω να ζητήσει κάποιος που θέλει να δει μια ταινία της κλασικής εποχής του Χόλιγουντ; Ίσως θα μπορούσε να πει κάποιος πως το μείον της ταινίας είναι το ότι οι πανουργίες της πρωταγωνίστριας δεν είχαν πιο αιματυρό (έστω πιο δυσάρεστο) αντίκτυπο. Η τιμωρία της για την Ύβρη θα έπρεπε να είναι... αιματηρή; Το τέλος μάς θύμισε συνηθισμένες καταστάσεις, όπως τις αντιμετωπίζει συνήθως ο μέσος καθημερινός άνθρωπος. Αλλά πάλι, ο κινηματογράφος απευθύνεται σε μας, τους συνηθισμένους ανθρώπους, έτσι δεν είναι;
Κλασικό μελόδραμα της δεκαετίας του '50 με την σκηνοθετική πινελιά του Nicholas Ray, το Born to Be Bad έχει ένα καλό καστ ηθοποιών, συμπυκνωμενή πλοκή σε 90 λεπτά, τι παραπάνω να ζητήσει κάποιος που θέλει να δει μια ταινία της κλασικής εποχής του Χόλιγουντ; Ίσως θα μπορούσε να πει κάποιος πως το μείον της ταινίας είναι το ότι οι πανουργίες της πρωταγωνίστριας δεν είχαν πιο αιματυρό (έστω πιο δυσάρεστο) αντίκτυπο. Η τιμωρία της για την Ύβρη θα έπρεπε να είναι... αιματηρή; Το τέλος μάς θύμισε συνηθισμένες καταστάσεις, όπως τις αντιμετωπίζει συνήθως ο μέσος καθημερινός άνθρωπος. Αλλά πάλι, ο κινηματογράφος απευθύνεται σε μας, τους συνηθισμένους ανθρώπους, έτσι δεν είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου