Ex Machina

Ex Machina: Η sci-fi γυναίκα-αράχνη που "παίζει" με τους άντρες.

Ή, για να το περιγράψουμε και διαφορετικά, αν παίζεις με τη φωτιά στο τέλος θα καείς!

Along the Great Divide (Δρόμος γεμάτος αίμα)

Τυφλή υποταγή στο Καθήκον και το Νόμο. Σε μια άγρια δύση που η αυτοδικία και το λιντσάρισμα είναι η μόνη λύση, ο Kirk Douglas θα έρθει αντιμέτωπος με το κατεστημένο. Λίγο πριν τραβηχτεί η θηλιά από το λαιμό του Walter Brennan (κατηγορούμενος για το φόνο ενός γιου μεγαλοκτηματία), θα παρέμβει ο Douglas και θα τον συλλάβει για να του αποδωθεί η πρέπουσα δικαιοσύνη. Μαζί τους θα έρθει και η κόρη του Brennan, που υποδύεται η Virginia Mayo. Ο μεγαλοκτηματίας θα αποφασίσει να τους κυνηγήσει για να σκοτώσει τον Brennan και έτσι έχουμε τον Douglas να προσπαθεί, από τη μία πλευρά, να αποφύγει το απόσπασμα του μεγαλοκτηματία, αλλά και από την άλλη να μην του αποδράσει ο κρατούμενος, ο οποίος μαζί με την κόρη του ψάχνουν αφορμή σε κάθε δοθείσα ευκαιρία. Ενδιαφέρον το γουέστερν Along the Great Divide του έμπειρου Raoul Walsh, με ωραία πλάνα σε ερημικά τοπία, αλλά και που επικεντρώνει το ενδιαφέρον στην ψυχολογία των ηρώων του. Η ανατροπή με το ρολόι τσέπης στο τέλος του έργου ήταν, βεβαίως-βεβαίως, αναμενόμενη. Σημειώστε πως αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση του Douglas σε γουέστερν.

Pitfall (Ματωμένο ρομάντζο)

Πετυχημένος επαγγελματίας, οικογενειάρχης, που έχει υλοποιήσει το "αμερικανικό όνειρο" οδηγείτε στην καταστροφή μέσω της σαγηνευτικής Lizabeth Scott. Οι τύψεις θα τον φέρουν πίσω στην οικογένειά του, και για να διατηρήσει τη συνοχή της οικογένειας θα προβεί σε αλλεπάλληλα ψέματα ακόμα και σε φόνο. Το απαισιόδοξο, υποκριτικό, μαύρο φινάλε στο film-noir Pitfall είναι που κερδίζει πόντους και αξίζει η θέασή του μία ευκαιρία. Η πτώση μέσα στο λάκκο, όπως λέει ο τίτλος, θα είναι αναπόφευκτη. Κατ’ τα άλλα, ο Dick Powell είναι τόσο ψυχρός στην οθόνη που νομίζεις ότι κάνει αγγαρία. Από την άλλη, η Lizabeth Scott υποδύεται τη femme fatale, όπως και σε τόσα άλλα έργα εκείνης της περιόδου, αλλά και με κάποιες δόσεις τύψης για το μπλέξιμο του Powell. Στη σκηνοθεσία αυτού του μικρού b-movie βρίσκουμε τον ουγγρικής καταγωγής Andre De Toth.

A Taste of Honey (Γεύση από μέλι)

Εν συντομία: δεκαεφτάχρονη ζει μόνη με τη μητέρα της (που τριγυρνάει με νεότερους άντρες), αλλάζουν σπίτια κάθε τρεις και λίγο λόγω χρεών, γνωρίζει νεαρό μαύρο ναυτικό, η μητέρα την αφήνει μόνη της, αυτή βρίσκει δουλειά, συγκατοικεί με νεαροό ομοφυλόφυλο και διαπιστώνει ότι είναι έγκυος από τον μαύρο. Όλα αυτά κόντρα στις προκαταλήψεις της εποχής στο Λονδίνο του 1961, σε μια ταινία του Tony Richardson, βασισμένη σε ένα θεατρικό κάποιας Shelagh Delaney. Το A Taste of Ηoney είναι άλλη μία χαρακτηριστική ταινία του βρετανικού νέου κύματος, επικεντρωμένη στους απλούς καθημερινούς ανθρώπους με τα δικά τους ανθρώπινα πάθη και προβλήματα. Παρθενική εμφάνιση της Rita Tushingham στον πρωταγωνιστικό ρόλο που σε κερδίζει με τα μεγάλα, εκφραστικά μάτια της. Η ταινία της χρονιάς στα βρετανικά βραβεία Bafta και βραβεία ερμηνείας για τη Tushingham και τον Murray Melvin στο φεστιβάλ των Καννών το 1962.

The Electric Horseman (Ηλεκτρικός καβαλάρης)

Πεντάκις πρωταθλητής του ροντέο διαφημίζει πλέον δημητριακά για πρωινό, φοράει στολή καουμπόι με λαμπάκια και περιφέρεται σαν άλλος κλόουν. Κάποια στιγμή, σε εκδήλωση της εταιρείας στο Λας Βέγκας, το ποτήρι του εξευτελισμού θα ξεχειλίσει, οπότε θα πάρει το άλογο των 12 εκατομμυρίων δολαρίων και θα το σκάσει μαζί του. Στο κατόπι του, μία δαιμόνια δημοσιογράφος που ψάχνει ζουμερή είδηση και όλη η αστυνομία της περιοχής.

Στο πρώτο μισό του The Electric Horseman, ο Sydney Pollack παρακολουθεί τον καουμπόι μέσα σε κόσμο, αυτοκίνητα, εκδηλώσεις, φώτα. Στο δεύτερο μισό, παρακολουθούμε το μεγαλείο της Αμερικανικής ενδοχώρας. Ο καουμπόι μόνος με το άλογο και τη δημοσιογράφο, να διασχίζουν βουνά και λαγκάδια για να φθάσουν στον τελικό τους προορισμό. Μία ταινία για την στυγνή δύναμη της τηλεόρασης, για τη στυγνότητα των καπιταλιστικών εταιριών, για την ελευθερία. Πολύ καλή η χημεία του πρωταγωνιστικού ζευγαριού και πετυχημένη η σκιαγράφιση του χαρακτήρα του καβαλάρη. Το κυνηγητό του καβαλάρη με τα αυτοκίνητα μας θύμισε λίγο από το Lonely Are the Brave. Η Fonda έπαιξε σε άλλη μία ταινία με τη λέξη "horseman" ένα χρόνο πριν από αυτή την κυκλοφορία, το Comes a Horseman. Αποτελεί επίσης την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του country τραγουδοποιού Willie Nelson (που τραγούδησε και κάποια τραγούδια στην ταινία).

The Search (Παιδιά χωρίς όνομα)

Στο Βερολίνο, πάνω στα ερείπια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, ένα ορφανό παιδί που δεν μιλάει, το σκάει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του ΟΗΕ. Θα το βρει ο στρατιωτικός Montgomery Clift και θα το περιθάλψει. Θα του δώσει φαγητό και θα του μάθει αγγλικά και στο τέλος θα θελήσει να το πάρει μαζί τους στις ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά, η μητέρα του παιδιού έχει επιζήσει από στρατόπεδο συγκέντρωσης και ψάχνει για το παιδί της, αλλά και κάτι που θα δώσει νόημα στη ζωή της. Ο Fred Zinnemann σκηνοθετεί το The Search πάνω στα ερείπια των γερμανικών πόλεων, και παρουσιάζει στη μεγάλη οθόνη το χειρότερο αντίκτυπου του (κάθε) πολέμου: τα ορφανά παιδιά που έζησαν την απόλυτη φρίκη, παιδιά που δεν χαμογελούν, με φοβισμένα πρόσωπα, που δεν παίζουν παιχνίδια. Για αυτές τις πληγωμένες ψυχές θα έπρεπε να είμαστε υπόλογοι απέναντι στην ανθρωπότητα. Παρθενική εμφάνιση του Clift στη μεγάλη οθόνη και όσκαρ σεναρίου στους συγγραφείς.