My Darling Clementine

Ο τίτλος του πρώτου μεταπολεμικού γουέστερν του John Ford μπορεί να είναι My Darling Clementine, το θέμα του όμως αφορά την πασίγνωστη περιπέτεια του Γουάιτ Ερπ με την οικογένεια των Κλάντον. Σε ένα δεύτερο επίπεδο όμως (όπως έγραψε και ο Μπάμπης Ακτσόγλου) η κυρίαρχη προβληματική της ταινίας αφορά την αντίθεση ανάμεσα στην εικόνα της Αμερικής ως μια έρημος που μεταμορφώνεται σταδιακά σε κήπο, τη μεταβατική εποχή από το νομάδα (και του ελεύθερου νόμου του περιπλάνωμενου καουμπόι) στην εποχή του άστυ (της Τάξης και του Νόμου). Στη μέση όλων αυτών βρίσκεται ο πρωταγωνιστής μας (και πρώην νομάδας) Henry Fonda, που θα πέσει θύμα ληστείας από τους Κλάντον, θα χριστεί σερίφης του Τόμπστοουν, αλλά θα θέλει να αφήσει πίσω το παρελθόν του και να γίνει μέλος της εκπολιτισμένης κοινότητας. Για να αντιμετωπίσει όμως τους Κλάντον θα πρέπει να το κάνει με τους όρους της Άγριας και όχι της εκπολιτισμένης Δύσης.

Κλασική ταινία με τα όλα της, με τον Henry Fonda στην καλύτερη περίοδο της ζωής του (στην πρώτη ταινία του μετά τον πόλεμο), τον Victor Mature να υποδύεται τον μπεκρή πιστολά Ντοκ Χολιντέι με πάθος (λίγα χρόνια πριν φορέσει... χλαμύδες), η περίεργη σχέση των δύο φίλων να σκιαγραφείται πολύ ωραία, η Linda Darnell στην πιο διάσημη ταινία της, ο Walter Brennan να υποδύεται τον σκληροτράχηλο πατέρα των Κλάντον (σε πρωτόγνωρα σκληροτράχηλη για εμάς ερμηνεία). Ο Φορντ είχε γνωρίσει στα νιάτα του τον Γουάιτ Ερπ και δήλωσε ότι γύρισε τη σεκάνς της μονομαχίας στο ΟΚ Κοράλ έτσι όπως του την περιέγραψε ο Ερπ. Who knows?! Στα ελληνικά αποδόθηκε με τρεις(!) τίτλους: «Η ζωή αρχίζει με μια σφαίρα», «Καταχθόνιως δίωξις» και «Ο λυτρωτής». Ορισμένοι πάλι χαρακτήρισαν την ταινία σαν ένα φιλμ-νουάρ τοποθετημένο στη Δύση. Ο Σαμ Πέκινπα είχε πει ότι αυτή είναι η αγαπημένη του ταινία. Τι άλλο να προσθέσω εγώ;