One, Two, Three

Μετά τις συνεχόμενες επιτυχίες των Μερικοί το προτιμούν καυτό και Γκαρσονιέρα, ο Billy Wilder συνέχισε ακατάπαυστα και το 1961 έγραψε (μαζί με τον τότε συνεργάτη του I.A.L. Diamond) και σκηνοθέτησε το One, Two, Three. Πρωταγωνιστής ο James Cagney στον προτελευταίο ρόλο της καριέρας του (αλλά τελευταίο ουσιαστικά), μέχρι την εμφάνιση στο Ragtime δηλαδή, είκοσι χρόνια μετά. Ο Wilder βρίσκει ευκαιρία να φτιάξει μια ταινία με έντονο πολιτικό περιεχόμενο, στα χνάρια όμως της Νινότσκα, της οποίας είχε συνυπογράψει το σενάριο, με επίκεντρο δηλαδή την κωμωδία. Πάντως για τον Wilder δεν ήταν και δύσκολο το όλο θέμα, βάζοντας τον Cagney πρόεδρο της Κόκα Κόλα στο Δυτ. Βερολίνο. Η εταιρεία που εκπροσωπεί τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό δίπλα από το τείχος που χωρίζει το Βερολίνο στα δύο, ο Ψυχρός πόλεμος σε έξαρση, τα γερμανικά τραύματα του πρόσφατου παρελθόντος είναι τα στοιχεία στο φόντο και η βάση της ανήλεης σάτιρας. Στο προσκήνιο ο Cagney έχει να αντιμετωπίσει την εγκυμοσύνη της κόρης του αφεντικού του από έναν παθιασμένο σοσιαλιστή ανατολικογερμανό και βρίσκει απίθανους τρόπους για να τον «εξαφανίσει» από την ιστορία στην αρχή και μετά να τον μετατρέψει σε αριστοκράτη που θα γοητεύσει τον πατέρα της νύφης.

Οι ατάκες της ταινίας πέφτουν σαν πολυβόλο. Στο τέλος μένεις με την εντύπωση ότι ο Cagney δεν σταμάτησε καθόλου να μιλάει. Ίσως αποτελεί μία από τις πιο... ατακατζίδικες(!) κωμικές ταινίες. Τα αστεία είναι πιο εκλεπτυσμένα λόγω της πολιτικής τους χροιάς και ίσως γι'αυτό είχε περιορισμένη επιτυχία εκείνη την εποχή. Η άνεση με την οποία σατυρίζει κουμουνισμό και καπιταλισμό δεν θα τη βρείτε εύκολα ακόμα και σήμερα. Να πούμε ότι βασίστηκε σε ένα μονόπρακτο του πολωνού Ferenc Molnar και γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη Γερμανία. Την εποχή των γυρισμάτων άρχισε η ανέγερση του Τείχους και έκανε δύσκολη την κινηματογράφιση στην πύλη του Βραδεμβούργου, οπότε αναγκάστηκαν να χτίσουν ένα αντίγραφο στα στούντιο του Μονάχου. Στο ρόλο του νεαρού Μαρξιστή ο Horst Bucholtz που είχαμε δει και στο βρετανικό θρίλερ Tiger Bay.