Γιατί η νέα (καλούτσικη κατά τ'άλλα) ταινία του Κόλιν Φαρέλ με τίτλο London Boulevard που υπογράφει ο William Monahan (σεναριογράφος των Departed, Body of Lies και Edge of Darkness) μού έφερε στο μυαλό την Υπόθεση Καρλίτο του Ντε Πάλμα; Ας πάρουμε τα πράματα με τη σειρά. Αν δεν έχετε δει την ταινία, καλύτερα μην διαβάσετε τη συνέχεια.
Λέτε οι ομοιότητες να αρχίζουν από το ότι και τα δύο έργα ξεκινάνε με την αποφυλάκιση του πρωταγωνιστή; Ή με το ότι βρίσκει μια δουλειά που κατά βάθος δεν ήθελε; Μήπως μοιάζουν τόσο πολύ επειδή και οι δυο προσπαθούν να βγάλουν από τη μέση νεαρό τσαμπουκαλή, αλλά τελευταία στιγμή το μετανιώνουν; Ή λέτε να είναι το ότι και στα δύο έργα αποφασίζουν να αφήσουν το παρελθόν τους και να φύγουν μαζί με το νέο τους νόημα στη ζωή που είναι το καινούριο αίσθημα; Λέτε να είναι το μπλέξιμο με αντίπαλη συμμορία, ένα μπλέξιμο για το οποίο ευθύνεται ο κολλητός τους; Ή το ότι στην τελευταία σκηνή τους τη φέρνει ο προαναφερθέν νεαρός, κάνοντάς μας να αναπηδάμε στη θέση μας και να λέμε «τραγική ειρωνεία»; Ή μήπως όλα αυτά μαζί;
Και να φανταστείτε, βασίζονται σε διαφορετικά βιβλία!
Λέτε οι ομοιότητες να αρχίζουν από το ότι και τα δύο έργα ξεκινάνε με την αποφυλάκιση του πρωταγωνιστή; Ή με το ότι βρίσκει μια δουλειά που κατά βάθος δεν ήθελε; Μήπως μοιάζουν τόσο πολύ επειδή και οι δυο προσπαθούν να βγάλουν από τη μέση νεαρό τσαμπουκαλή, αλλά τελευταία στιγμή το μετανιώνουν; Ή λέτε να είναι το ότι και στα δύο έργα αποφασίζουν να αφήσουν το παρελθόν τους και να φύγουν μαζί με το νέο τους νόημα στη ζωή που είναι το καινούριο αίσθημα; Λέτε να είναι το μπλέξιμο με αντίπαλη συμμορία, ένα μπλέξιμο για το οποίο ευθύνεται ο κολλητός τους; Ή το ότι στην τελευταία σκηνή τους τη φέρνει ο προαναφερθέν νεαρός, κάνοντάς μας να αναπηδάμε στη θέση μας και να λέμε «τραγική ειρωνεία»; Ή μήπως όλα αυτά μαζί;
Και να φανταστείτε, βασίζονται σε διαφορετικά βιβλία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου