Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Nightfall (Άρχοντες της νύχτας)

Μικρή ταινία σε διάρκεια, μικρή σε απήχηση, μικροί σταρ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αλλά ένα μεγάλο όνομα που υπογράφει τη σκηνοθεσία και είναι όλα τα λεφτά: ο Jacques Tourneur. Μπορεί να μην μας παρουσιάζει άλλο ένα Out of the Past, το Nightfall όμως είναι ένα έργο με μυστήριο, δράση και αγωνία: ο μυστηριώδης πρωταγωνιστής μας που προσπαθεί να κρυφτεί από το επικίνδυνο παρελθόν του, ο ασφαλιστής που τον παρακολουθεί, μια μοναχική γυναίκα και οι δύο εγκληματίες που τον κυνηγάνε για τα λεφτά που υποτίθεται ότι τους έκλεψε αποτελούν το μικρό σύμπαν της ταινίας που ξεκινάει χαλαρά, μας βάζει στο κλίμα και την ψυχολογία του πρωταγωνιστή και μετά γκαζώνει μέχρι τέλους, μέχρι τον απίστευτα σκληρό (ακόμα και για τη σημερινή εποχή) θάνατο του κακού. Ίσως αποτελεί και την πρώτη σκηνή τόσο μεγάλης σκληρότητας στην οποία ο κακός πεθαίνει τόσο άσχημα! Σημειώνουμε την πανέξυπνη χρήση των φλάσμπακ και του μοντάζ, γνώριμα στοιχεία φυσικά στο νουάρ σινεμά του Τουρνέρ.

Στα ελληνικά, πέραν του αρχικού τίτλου «Άρχοντες της νύχτας» μπορείτε να τη βρείτε και ως «Μόλις πέσει η νύχτα». Ο πρωταγωνιστής μας είναι ο σχετικά διάσημος τότε Aldo Ray και στο γυναικείο ρόλο η νεαρότατη Anne Bancroft, την εποχή που συμμετείχε κυρίως σε δευτεραγωνιστικούς ρόλους. Λίγο καιρό μετά πήρε το διαζύγιο από τον πρώτο της άντρα, ξεκίνησε μια μικρή αποχή από το σινεμά μέχρι το 1962 που επέστρεψε με το Θαύμα της Άνι Σάλιβαν με την απίστευτα δυναμική της ερμηνεία που της έδωσε το όσκαρ και την παγκόσμια σινε-αναγνώριση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: