Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

The Mummy (Η μούμια)

Η εταιρεία με τα διασημότερα τέρατα, η Universal, αποφάσισε να «φέρει ξανά στη ζωή» τον Boris Karloff, αυτή τη φορά με τη μορφή της μούμιας του Ίμχοτεπ, αρχαίου αιγύπτιου που τόλμησε να μπλέξει με τους θεούς για τα μάτια της αγαπημένης του πριγκίπισσας. Η τιμωρία του ήταν παραδειγματική· μουμιοποιήθηκε και ενταφιάστηκε ζωντανός ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Οι ανασκαφείς του 20ου αιώνα φέρνουν στην επιφάνεια νέα ευρύματα που θα τους μπλέξουν με την αρχαία κατάρα.

Η Μούμια είναι πλέον μια ταινία με ιστορική αξία περισσότερο και λιγότερο κινηματογραφική, καθώς τα χρόνια που κουβαλά είναι πάρα πολλά και η αισθητική της είναι πιο κοντά στο βωβό σινεμά. Ο νεαρός θεατής σίγουρα δεν θα τρομάξει ούτε μια στιγμή, αφού πλέον εδώ και δεκαετίες ο κινηματογραφικός τρόμος εξελίχθηκε και έχουμε δει πράματα και θάματα. Την εποχή εκείνη όμως, η μορφή του Καρλόφ ήταν αρκετή για να φέρει ανατριχίλες στο κοινό. Για αυτόν και τους φίλους των τεράτων της δεκαετίας του '30 ενδείκνυται η ταινία και μόνο.