Η ιστορία με τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη άφησε το στίγμα της στο Λονδίνο, αν όχι σε όλη την Αγγλία. Δεν μπορούσε φυσικά να αφήσει ασυγκίνητο και τον κινηματογράφο. Μια πρώτη απόπειρα είδαμε από τον Χίτσκοκ και την ταινία του από την εποχή του βωβού. Ήταν βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της κυρίας Marrie Belloc Lowndes. Το 1944 ήρθε η ομιλούσα εκδοχή που λεγόταν κι αυτή The Lodger. Έχει μια μικρή διαφοροποίηση από το πρώτο έργο όσον αφορά την ταυτοποίηση του κακού στο πρόσωπο του ενοίκου. Πολύ γρήγορα στο έργο μας εδώ αντιλαμβανόμαστε ότι ο ένοικος δεν είναι αυτός που δηλώνει και το μυστήριο γύρω από τον δολοφόνο ξετυλίγεται σιγά-σιγά. Αν όμως νομίζετε λοιπόν ότι θα δείτε ένα... προβλέψιμο και βαρετό έργο γράψτε λάθος, διότι η πνιγηρή σκηνοθεσία του John Brahm μαζί με την παρουσία του επιβλητικού Laird Cregar και τις εικόνες ενός ομιχλώδους Λονδίνου προσθέτουν κύρος στην ταινία και μερικούς καλούς λόγους για να τη δείτε.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009
The Lodger (Ο μυστηριώδης δολοφόνος)
Τάδε έφη zisis at 10:10
Labels: 1944, George Sanders, Laird Cregar, Merle Oberon
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου