Ατμοσφαιρική, σουρρεαλιστική, κατανυκτική και... αγγελοπουλική. Αυτά και άλλα πολλά μπορούμε να πούμε για την ταινία Πέρυσι στο Μαριενμπάντ του γάλλου Αλέν Ρενέ, δύο χρόνια μετά το πολυεπιτυχημένο Χιροσίμα, αγάπη μου. Και αυτή η ταινία δεν πήγε πίσω φυσικά· κέρδισε το Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ του Βερολίνου και ήταν υποψήφια για όσκαρ σεναρίου. Ο χώρος και ο χρόνος αναμειγνύονται και αλληλο-αναιρούνται, η μνήμη καταργείται και ξανα-δημιουργείται, το όνειρο και η πραγματικότητα συγχέονται. Εκπληκτική σκηνοθεσία με τα σκηνικά να παίζουν βασικό ρόλο και να είναι πιο «ζωντανά» από τους ανθρώπους, που μοιάζουν διακοσμητικά στοιχεία. Η ταινία απευθύνεται αποκλειστικά σε σινεφίλ κοινό. Οι υπόλοιποι μακριά και αγαπημένοι. Για να μην με βρίζετε μετά. Αυτή η διφορούμενη γνώμη για την ταινία οδήγησε και κάποιους κύριους Harry Medved και Randy Lowell να την κατατάξουν στη λίστα τους με τον τίτλο "The Fifty Worst Films of All Time (and how they got that way)". Όλα σχετικά είναι σ' αυτή τη ζωή. Για την ιστορία, Marienbad είναι το γερμανικό όνομα της τσέχικης λουτρόπολης Mariánské Lázne.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009
L'année dernière à Marienbad (Πέρυσι στο Μαριενμπάντ)
Τάδε έφη zisis at 10:40
Labels: 1961, Χρυσός Λέων, Alain Resnais, FRA
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου