Ο Yves Robert γύρισε το 1962 τον Πόλεμο των κουμπιών, μια ταινία βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Louis Pergaud. Αφορά την πιτσιρικαρία δύο κοντινών γαλλικών χωριών, τα οποία επιδίδονται στα γνωστά νταηλίκια της ηλικίας, φτάνοντας στο σημείο να «πολεμούν» με ξύλινα σπαθιά και σφεντόνες με όλους τους... τύπους και τους κανόνες. Τα λάφυρά τους είναι τα κουμπιά, οι ζώνες και οι τιράντες των αιχμαλώτων, αναγκάζοντάς τους έτσι να γυρίσουν στα σπίτια τους ακατάστατοι και μέσα σε μαύρα χάλια και εκεί να τους περιμένει ένα χέρι ξύλο από τους τρανούς.
Θαυμάσια ταινία, μια μικρή αλληγορία για τους ανούσιους πολέμους των μεγάλων. Μια ταινία που δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ακριβώς παιδική· περισσότερο θα λέγαμε νοσταλγική, με τα παιδιά να παίζουν ως επαγγελματίες και η αθωώτητά τους να σε κερδίζει από το πρώτο τους βλέμμα. Απίστευτη και η ατάκα που κλείνει το έργο: «Σκέφτομαι πως όταν γεράσουμε, ίσως να γίνουμε και μεις τόσο ανόητοι όσο κι εκείνοι...». Αναρωτιέμαι αν υπάρχει καμιά περίπτωση η σημερινή (και η μελλοντική) νεολαία να δει αυτήν την ταινία και πει ότι και μεις περάσαμε έτσι όμορφα τα παιδικά μας χρόνια, με ξεγνοιασιά και παιχνίδι... Ακολούθησε και ένα ιρλανδικό ριμέικ το 1994, αλλά αυτή η ταινία δεν παίζεται (αν είσαι ακομβίωτος)!
Θαυμάσια ταινία, μια μικρή αλληγορία για τους ανούσιους πολέμους των μεγάλων. Μια ταινία που δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ακριβώς παιδική· περισσότερο θα λέγαμε νοσταλγική, με τα παιδιά να παίζουν ως επαγγελματίες και η αθωώτητά τους να σε κερδίζει από το πρώτο τους βλέμμα. Απίστευτη και η ατάκα που κλείνει το έργο: «Σκέφτομαι πως όταν γεράσουμε, ίσως να γίνουμε και μεις τόσο ανόητοι όσο κι εκείνοι...». Αναρωτιέμαι αν υπάρχει καμιά περίπτωση η σημερινή (και η μελλοντική) νεολαία να δει αυτήν την ταινία και πει ότι και μεις περάσαμε έτσι όμορφα τα παιδικά μας χρόνια, με ξεγνοιασιά και παιχνίδι... Ακολούθησε και ένα ιρλανδικό ριμέικ το 1994, αλλά αυτή η ταινία δεν παίζεται (αν είσαι ακομβίωτος)!
9 σχόλια:
Μόλις είχα τελειώσει το Γυμνάσιο, το 162-63, που είδα αυτή την υπέροχη ταινία. Από τότε παρόλο που προσπάθησα να την βρω σε VHS ή DVD, για να την ξαναδώ και να ξανασυγκινηθώ όπως τότε, δεν τα κατάφερα. Ωστόσο όσο θα ζω και όσο θα μεγαλώνω θα θυμάμαι πάντα αυτό το έξυπνο μουτράκι οτυ πιτσιρικά και θα εμπνέομαι από τα μηνύματα που έδινε αυτή η ταινία. Αν κάποιος μπορεί να μου πει που μπορώ να την βρω, θα του ήμουν πολύ ευγνώμων. Επίσης, αν κάποιος μπορεί να μιλήσει σε αυτούς που διαμορφώνουν το πρόγραμμα των καναλιών, ας τον παρακαλέσει να φροντίσει να ξαναδούμε αυτή την ταινία και να μάθουν οι νεότεροι πόσο απέχει η σημερινή νεολαία από την νεολαία εκείνης της εποχής, από την νεολαία της πραγματικής αθωότητας.
Ευχαριστώ για το σχόλιο και τις αναμνήσεις, φίλε Γιώργο. Όσον αφορά την ταινία, για την ώρα μπορείς να τη βρεις μόνο με ξένους υπότιτλους σε amazon και ebay.
Το ποιοι διαμορφώνουν το πρόγραμμα των καναλιών και πού μπορούμε να τους βρούμε για να τους πούμε κανα-δυο λογάκια, είναι ένα καλό ερώτημα...
Αγαπητέ Ζήση, έστω και καθυστερημένα θέλω να σε ευχαριστήσω για την απάντηση που έδωσες στο σχόλιό μου. Θέλω επίσης να σου πω ότι ψάχνοντας στις αναμνήσεις μου, βρήκα και μιά άλλη πανέμορφη ταινία η οποία μάλιστα τιμήθηκε και με OSCAR καλλίτερης ξένης ταινίας το 1963. Είναι "Οι Κυριακές στην πόλη Αβραί" ( Les Dimanches de Ville Avray) του Serge Bourguignion με τον Hardy Kruger. Κρίμα να ξεχνιούνται τέτοιες ταινίες. Και το κρίμα σε αυτούς που θεωρούνται ταγοί στα κινηματογραφικά πράγματα των ελληνικών καναλιών.
Χαίρομαι να μου προτείνουν "καινούριες" παλιές ταινίες που δεν έχω δει. "Οι Κυριακές στην πόλη Αβραί" μπαίνουν αυτόματα στη λίστα των έργων προς θέασιν!
Εγώ ευχαριστώ, Γιώργο.
:-)
Ὑπέροχη ταινία καί τυχαίνει νά τήν ἔχω στὀ ἀρχεῖο μου μέ Ἑλλ.ὑπότιτλους.Στεῖλτε μου μέηλ,νά δοῦμε πῶς θά καταφέρουμε νά συγκινήσουμε τόν Γιῶργο. :)
ΜΦΧ
Ἀνδρέας
Ζήση γειά σου. Μπαίνοντας πάλι στο blog σου, έψαξα για την υπέροχη ταινία (1964) του Sidney Lumet Ο Ενεχειροδανειστής (The Pawnbroker) με τον απίθανο Rod Steiger στον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο. Nομίζω ότι δεν την έχεις περιλάβει στη λίστα του 1964, μπορεί να κάνω λάθος. Στην ίδια ταινία έπαιζε και ο δικός μας Τέλης Σαβάλας στον πρώτο του κινηματοογραφικό ρόλο, ο οπόιος του έδωσε και την υποψηφιότητα για OSCAR.Έχω την ταινία με αγγλικούς όμως υπότιτλους, που βοηθάνε να την παρακολουθήσεις ακόμα και αν ξέρεις λίγα αγγλικά.
Υπάρχουν αρκετά έργα της δεκαετίας του '60, από Joseph Losey, Tony Richardson, Lumet (που ανέφερες) κ.λ.π. που πρέπει να βρω τον κατάλληλο χρόνο για να κάτσω να τα δω! Μιας και ανέφερες τον "Ενεχειροδανειστή", τον ανεβάζω ψηλά στη νοητή μου λίστα με τα must-see!
Cheers!
πολύ καλή ταινία. την είχα δει πριν χρόνια.
μήπως μπορείτε να μου πείτε που μπορώ να τη βρω με ελληνικούς υπότιτλους;
Φίλε μου, για κοίτα στο σάιτ podnapisi και ειδικότερα στο παρακάτω λινκ:
http://www.podnapisi.net/el/ppodnapisi/search?sM=137559&sT=0&sK=Guerre+des+boutons%2C+La
:-)
Δημοσίευση σχολίου