Clockers (Τα βαποράκια)

Μια προσπάθεια αποτύπωσης της εγκληματικότητας της μαύρης κοινότητας στη Μπούκλιν, που οδηγεί σε φόνους και κατεστραμμένες οικογένειες από τον Spike Lee. Στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία με έντονο κοντράστ στο χρώμα, πιο 90s δεν γίνεται. Οι Harvey Keitel, John Turturro είναι το αστυνομικό δίδυμο, ο Mekhi Phifer είναι ο νεαρός μικροκακοποιός που είναι μπλεγμένος στο κύκλωμα διακίνησης, ο Isaiah Washington ο αδερφός του που δουλεύει δύο δουλειές για να συντηρήσει οικογένεια και θα μπει στη φυλακή αντί για τον μικρό αδερφό και ο Delroy Lindo ο ιδιοκτήτης μαγαζιού με ηλεκτρονικά (ουφάδικο) που είναι ο εγκέφαλος της περιοχής. Δεν μπόρεσα να ταυτιστώ με κάποιον από τους πρωταγωνιστές (μάλλον ο κ. Lee δεν κατάφερε να το πετύχει αυτό) οπότε η θέαση του Clockers πέρασε και δεν ακούμπησε. Το σενάριο έγραψε ο Richard Price, βασισμένο από το βιβλίο του ίδιου. Ο Price έχει γράψει καλύτερα σενάρια, μεταξύ άλλων, το Χρώμα του χρήματος, Sea of Love, Mad Dog and Glory και το Kiss of Death.

Jungle Fever

Το επόμενο έργο του Σπάικ Λι, μετά το Mo Better Blues, ήταν το Jungle Fever, αυτός ο ίδιος πυρετός της ζούγκλας που έχει πιάσει τον Wesley Snipes, όπως αναφέρει ο φίλος του ο Σπάικ Λι, επειδή "έβαλε στο μάτι" τη λευκή γραμματέα του (Annabella Sciora). Η ανακάλυψη της απιστίας του Σνάιπς θα κλονήσει το γάμο του και τις σχέσεις του με τους θρησκόλυπτους γονείς του αλλά και με τους φίλους του. Από την άλλη πλευρά, η διαφυλετική σχέση της Ιταλικής καταγωγής Sciora θα εξοργίσει τον πατέρα και τα αδέρφια της. Η επιλογή των δύο πρωταγωνιστών θα ανασταστώσει τις δύο συνοικίες και θα φέρει μόνο στεναχώρια. Το έργο έχει ολίγον από Ρωμαίο και Ιουλιέτα, αρκετή κριτική για τα κοινωνικά στερεότυπα, τις ανθρώπινες σχέσεις και τις παρωπίδες που φοράμε όλοι μας.

Βραβείο ερμηνείας δεύτερου ρόλου στις Κάννες για τον Samuel L. Jackson, που υποδύεται τον ναρκομανή αδερφό του Σνάιπς και κάνει τη ζωή δύσκολη στον ίδιο και στους γονείς τους (που υποδύονται οι παλαίμαχοι Ossie Davis και Ruby Dee). Επιπλέον, σε δεύτερους ρόλους και πιο μικρές συμμετοχές βρίσκουμε και άλλα γνωστά ονόματα, όπως τον John Turturro, τη Halle Berry, τον Tim Robbins και το μεγάλο Anthony Quinn.

Mo' Better Blues (Παραλλαγές σ' ένα μπλουζ)

Μια "μικρή" ταινία για την άνοδο και την πτώση, τα χαμένα όνειρα και το συμβιβασμό με την πραγματικότητα. Ο πρωταγωνιστής δεν μπορεί να βάλει σε τάξη τις προσωπικές, ερωτικές και επαγγελματικές του σχέσεις, η έπαρση του για το ταλέντο του είναι μεγάλη, ο μάνατζερ και φίλος του δεν μπορεί να κόψει το τζόγο και χρωστάει πολλά. Όλα τα προβλήματα θα ευθυγραμμιστούν και θα διογκοθούν τη χειρότερη στιγμή. Και στο τέλος, ο κ. Λι θα παραδόσει τη σεκάνς του φινάλε που θα μας συγκινήσει και θα κλείσει τον κύκλο της ζωής.

Στο Mo' Better Blues του 1990, οι νεαροί τότε Denzel Washington, Wesley Snipes, Giancarlo Esposito, Bill Nunn είναι τα μέλη της τζαζ μπάντας, Spike Lee ο μάνατζερ, τα πραγματικά αδέρφια John Turturro και Nicholas τα αφεντικά του κλαμπ όπου παίζουν μουσική και ο Samuel Jackson σε μικρό ρόλο νταή. Τη μουσική της ταινίας έγραψε ο Bill Lee, o πατέρας του Spike, και την τρομπέτα του Washington ηχογράφησε ο σπουδαίος Terence Blanchard.