The Charge of the Light Brigade

Ξεκινάς να δεις το έργο The Charge of the Light Brigade και καταλύγεις να διαβάζεις ιστορία (στρατιωτική και... χολιγουντιανή). Η Warner επέλεξε το 1936 να γυρίσει ένα έργο με θέμα τη Βρετανική αυτοκρατορία του 19ου αιώνα, μετά την επιτυχία του Lives of a Bengal Lancer του '35. Ο τίτλος του έργου βασίστηκε στο ομότιτλο ποίημα του Λόρδου Alfred Tennyson γύρω από την επέλαση ελαφριάς ταξιαρχίας Βρετανών εναντίον των Ρώσων (στη μάχη του Balaklava-1854) στον πόλεμο της Κριμαίας. Οι δυνάμεις των Ρώσων ήταν πολύ μεγαλύτερες από αυτό που πίστευαν οι Βρετανοί και η συντριβή της ταξιαρχίας ήταν αναπόφευκτη.

Η ιστορία της ταινίας που παρακολουθούμε πάντως επικεντρώνεται στο ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα στον Errol Flynn, την αρραβωνιαστικιά του Olivia de Haviland και τον αδερφό του Flynn (κάποιον σχετικά άσημο Patrick Knowles), και το δράμα περιπλέκεται από τις εξελίξεις και το περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζεται. Το οποίο περιβάλλον είναι η Ινδία και η επανάσταση του 1857. Το μεγαλύτερο κομμάτι της ταινία βασίστηκε πάνω στην ιστορία της σφαγής του Cawnpore και μόνο στο τέλος παρουσιάζεται η μάχη στο Balaklava. Επειδή όμως υπήρχε χρονολογική ανακρίβεια με τα δύο συμβάντα, οι του Χόλιγουντ επέλεξαν να αλλάξουν ονομασία στο Cawnpore και το μετονόμασαν στο φανταστικό Chukoti. Η βία που παρουσιάζεται στο έργο είναι αρκετά... light και γραφικά απλοϊκή για τα δεδομένα του σύγχρονου θεατή αλλά και για την λογοκρισία της εποχής του 1936, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος της αποτροπιαστικής σφαγής που έλαβε χώρα στο Cawnpore από τους Ινδούς. Και φυσικά, στη συνέχεια, τα αντίποινα των Βρετανών ήταν εντελώς εκδικητικά και ομοίως αποτροπιαστικά.

Μετά αναρωτιέσαι αν έχει αλλάξει τίποτα στον κόσμο μας εδώ και χιλιάδες χρόνια: οι μεγάλεις δυνάμεις επεμβαίνουν σε διάφορα σημεία του πλανήτη, οι προστριβές οδηγούν σε αιματοχυσίες και εν έτη 2015 η τρομοκρατική ενέργεια στο Παρίσι επιβεβαιώνει την απορία μου· τίποτα δεν έχει αλλάξει σ'αυτόν τον κόσμο.

Κατά τ'άλλα, το έργο είναι άλλη μία δημιουργία του κλασικού Χόλιγουντ με σκηνοθέτη τον Michael Curtiz (της Καζαμπλάνκας και άλλων τετρακοσίων έργων!), με εμφάνιση των στίχων του ποιήματος πάνω στην οθόνη κατά τη διάρκεια της τελικής μάχης (σαν ταινία του βωβού) και με πλήθος από κουστούμια, σκηνικά, κομπάρσων και αλόγων. Σημειώστε ότι (αντιγράφω από wikipedia) στην τελική σκηνή, χρησιμοποιήθηκε ως είθισται σύρμα για να ανατρέπονται τα άλογα αλλά χρειάστηκε να θανατωθούν 25 από τα 125. Μετά από αυτό το συμβάν, το αμερικανικό Κονγκρέσο θέσπισε νόμο για την προστασία των ζώων στα γυρίσματα ταινιών και φυσικά απαγορεύτηκε η χρήση των συρμάτων.