Γνωριμία με το γιαπωνέζικο σινεμά του Kenji Mizoguchi και αφετηρία αποτελεί η ταινία εποχής Sansho the bailiff, η οποία αφηγείται την τραγική ιστορία δύο παιδιών που ταξιδεύοντας με τη μητέρα τους για να συναντήσουν τον εξόριστο αξιωματούχο πατέρα τους, απαγάγονται και πωλιούνται ως δούλοι στον μεγαλοκτηματία Sansho. Ελάχιστα εμφανίζεται στο έργο ο χαρακτήρας του Sansho καθώς ο σκηνοθέτης επικεντρώνεται στο αγόρι και το κορίτσι που από μικρά παιδιά ενηλικιώνονται μέσα στο στυγνό περιβάλλον δουλικής εργασίας και βίας. Όταν δραπετεύσει το αγόρι, θα βρεθεί στην πρωτεύουσα και θα κερδίσει πίσω τον τίτλο που είχε ο πατέρας του. Με τη δύναμη της εξουσίας, θα επιστρέψει για να ελευθερώσει τους δούλους και να ταπεινώσει τον Sansho, αλλά και να ανακαλύψει τη χαμένη μητέρα του. Η ταινία του Mizoguchi παρουσιάζει ουμανιστικά μηνύματα και ανθρωπιστικές/σοσιαλιστικές ιδέες ανήκουστες για την εποχή Heian που διαδραματίζεται το έργο (800-1200 μΧ). Κέρδισε τον Αργυρό Λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας το 1954.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015
Sanshô dayû (Sansho the bailiff/Επιστάτης Σάνσο)
Τάδε έφη zisis at 21:32
Labels: 1954, JPN, Kenji Mizoguchi
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου