Η ζωή και η μυθοπλασία μπλέκονται ανάμεσα σε επτά ιστορίες για ψυχοπαθείς. Φόβος και παράνοια στο μυαλό του σεναριογράφου Κόλιν Φάρελ που δεν ξέρει πώς να αντιμετωπίσει το δικό του writers block! Η ίδια η παρανοϊκή ζωή των συνανθρώπων γύρω του θα αποτελέσει τελικά πηγή έμπνευσης. Η ταινία Seven Psychopaths του Martin McDonagh (που διαδέχεται τέσσερα χρόνια μετά το αγαπημένο In Bruges), είναι ένας φόρος τιμής στους σεναριογράφους, με πλείστες σινεφίλ αναφορές, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα έργα της χρονιάς που μας πέρασε.
Flesh + Blood (1985, Paul Verhoeven) +2
Πριν από 19 ώρες
3 σχόλια:
Καλησπέρα..Όλα καλά με την ταινία, χιούμορ, ρυθμός, απίστευτοι χαρακτήρες αλλά αυτή η υπερβολή για την υπερβολή κάπου κουράζει...συμφωνώ και επαυξάνω για το in Bruges!
Υ.Γ.Αν θέλεις ρίξε μια ματιά στο www.filmbaker.blogspot.com και πες μου τη γνώμη σου.Απ' ότι κατάλαβα έχουμε παρόμοια γούστα... Ευχαριστώ και καλές προβολές!
Θα συμφωνήσεις -πιστεύω- ότι έχουμε δει παραπλήσιες ή/και χειρότερες υπερβολές σε κάκιστα έργα, οπότε δικαιολογείται κάπως η θετική μου αντιμετώπιση.
Να'σαι καλά και καλή συνέχεια με το δικό σου μπλογκ.
Εγώ δεν την θεωρώ καθόλου καλή κωμωδία. Από ένα σημείο και μετά πέφτει σε εντελώς φτηνά κι αναμασημένα κλισέ. Με άλλα λόγια μένει από έμπνευση. Κρίμα για την πολλά υποσχόμενη αρχική της ιδέα.
1/5: Μετριότατη
Δημοσίευση σχολίου