Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

The Friends of Eddie Coyle

O Έντι Κόυλ είναι ο μικρο-κομπιναδόρος που προμηθεύει με όπλα το κύκλωμα διάφορων παρανόμων τύπων. Βασικοί πελάτες του είναι κάποιοι παλιοί γνωστοί που ετοιμάζονται να χτυπήσουν αρκετές τράπεζες μέχρι να πιάσουν την καλή και «συνταξιοδοτηθούν». Ο Κόυλ όμως περιμένει μια καταδικαστική απόφαση που θα το στείλει στη «στενή» για αρκετό διάστημα και ένας νεαρός αστυνομικός προσπαθεί να του αποσπάει πληροφορίες με αντάλλαγμα να τον βοηθήσει. Αρχικά είναι ανένδοτος, αλλά στην πορεία αμφιταλαντεύεται. Όταν οι αστυνομικοί προλάβουν μια ληστεία εν τη γεννέσει της, όλοι θα υποπτευθούν αυτόν.

Χαμηλών τόνων η ταινία The Friends of Eddie Coyle, που δεν είναι ακριβώς μια ταινία γύρω από ληστείες. Κάποιοι θα ρωτήσουν γιατί γυρίστηκε, μιας και δεν προσφέρει τίποτα καινούριο στο είδος. Κάποιοι πάλι θα ξενερώσουν από το κατάμαυρο, απαισιόδοξο φινάλε. Είναι όμως ένα πολύ καλό παράδειγμα των έργων που κυκλοφορούσαν τη δεκαετία του '70, ένα έργο που υπέγραφαν οι δημιουργοί και όχι οι εταιρείες παραγωγής. Ο ηλικιωμένος Μίτσαμ ταιριάζει γάντι στο ρόλο. Ο σκηνοθέτης Peter Yates (του Μπούλιτ) υπογράφει μια πιο προσωπική ταινία, σίγουρα μέσα στις καλύτερες της άνισης καριέρας του. Δείτε την ως ένα μελαγχολικό φινάλε μίας ζωής στον υπόκοσμο, όπου οι νέοι παίρνουν τις θέσεις των παλιών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: