Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Il Grande Silenzio (Ο εκδικητής του διαβόλου)

Να πω, κατ' αρχάς, ότι δεν έχω και μεγάλη σχέση με το είδος του σπαγγέτι-γουέστερν. Το Il Grande Silenzio είναι από τα πιο γνωστά του είδους επειδή: α) είναι αυτό το «γουέστερν στα χιόνια», β) έχει πρωταγωνιστή τον αμίλητο Jean-Louis Trintignant (δεν βγάζει ούτε ένα γκουχ από το στόμα του) και γ) έχει για κακό τον Klaus Kinski. Ο κυνισμός και ο ωμός ρεαλισμός του είδους βρίσκεται και εδώ σε πρώτο πλάνο, με τον σκηνοθέτη Sergio Corbucci να παίρνει στοιχεία από τους κλασικούς αλλά με τη σειρά του να επηρεάζει και τους κλασικούς στα δικά τους μετέπειτα έργα (βλ. Sam Peckinpah). Ειδικά το αναπάντεχο, κυνικό, κατάμαυρο τέλος θα μας υπενθυμίσει ότι δεν βλέπουμε άλλη μία ηρωική χολιγουντιανή ταινία. Η ιστορία θέλει τον Trintignant να ασχολήθηκε με το πρότζεκτ μόνο και μόνο για το χατήρι του παραγωγού φίλου του, απαιτώντας να έχει ελάχιστους διαλόγους. Το οποίο στην πορεία εξελίχθηκε και έγινε... ο Silenzio.

3 σχόλια:

argiris-cinefil είπε...

Ταινιάρα. Αξέχαστο σπαγγέτι γουέστερν με ένα απίστευτο κυνικό φινάλε: “Πάντα σύμφωνα με το νόμο”. Τι ειρωνεία!

4,5/5: Εξαιρετική

Mike είπε...

Τα παλλευκα τοπια, το εξοχο πρωταγωνιστικο διδυμο, η υπεροχη μουσικη του Μορικονε κι ο Κορμπουτσι, ο οποιος γκρεμιζει καθε συμβαση με τα κλασικα γουεστερν και την επικρατηση του "καλου" εναντι του "κακου", ειναι υπεραρκετοι λογοι για να θαυμασει κανεις αυτο το εξαιρετικο και διαφορετικο γουεστερν.

tentas είπε...

ταινιαρα! απο τα καλυτερα μη-leone σπαγγέτι-γουέστερν