Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020

Σινεπανάληψη – lockdown edition

Είχαμε χρόνο και ανάμεσα σε άλλες, είδαμε ξανά:

Carlito's Way
Μετά από τόσες θεάσεις του έργου στο τετράγωνο φορμάτ της τηλεόρασης, απόλαυσα το έργο σε widescreen! Ποιος έχει ξεχάσει τον Μπένι Μπλάνκο από το Μπρονξ;

The Untouchables (Οι αδιάφθοροι)
Λίγο πριν μας αφήσει ο Σων Κόνερι, είδα ξανά το γκανγκστερικό έργο του Ντε Πάλμα.

The Others
Παρόλο που γνώριζα πλέον την ανατροπή στο τέλος, απόλαυσα ξανά αυτό το ατμοσφαιρικό έργο και με το παραπάνω.

Cidade de Deus
Είχα ξεχάσει την εκπληκτική σκηνοθεσία του Φερνάντο Μεϊρέγιες στο βραζιλιάνικο αριστούργημα.

Johnny Stecchino
Δεν γέλασα πολύ όπως την πρώτη φορά, αλλά μπορώ να πω ότι πέρασα καλά. Οι εμπνεύσεις του Μπενίνι στο να δημιουργήσει κωμωδία παρεξηγήσεων δεν είναι κακές.

Donnie Darko
Αγαπημένο έργο, είχα πολλά χρόνια να το δω, νομίζω το είχα υπερεκτιμήσει λίγο, αλλά πάλι απολαυστικότατο.

L.A. Confidential (Λος Άντζελες εμπιστευτικό)
Αριστούργημα! Όσες φορές και να το δώ, απολαμβάνω τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών (εκτός από την οσκαρούχο νικήτρια) και φυσικά την νουάρ πλοκή που όλοι και όλα μπλέκονται μεταξύ τους.

The Fisher King (Ο βασιλιάς της μοναξιάς)
Βασανισμένοι χαρακτήρες, άνθρωποι μοναχικοί που αναζητούν νόημα στη ζωή τους, αγάπη, καριέρα, ολοκλήρωση. Έργο δραματικό και κωμικό, ρεαλιστικό αλλά και με στοιχεία φαντασίας, ένα από τα 2 πιο αγαπημένα μου έργα του Τέρι Γκίλιαμ.


Δεν υπάρχουν σχόλια: