Μια σινε-βιογράφια για έναν σπουδαίο καλλιτέχνη αλλά και μία βασανισμένη ψυχή. Δεκάδες (ή μήπως εκατοντάδες;) πίνακες του Βαν Γκογκ παρελαύνουν μπροστά από τα μάτια μας σ'αυτή τη δίωρη κινηματογραφική απόδοση του βιβλίου του Irving Stone από τον σπουδαίο σκηνοθέτη Vincente Minnelli, που θα λέγαμε ότι είναι μια ταινία που υμνεί την ίδια τη ζωγραφική. Ο Μινέλι συλλαμβάνει με το φακό του όλα τα τοπία που ενέπνευσαν τον Βαν Γκογκ και ζωντανεύει κυριολεκτικά τους πίνακες του ζωγράφου. Ο Stone (άριστος συγγραφέας βιογραφικών μυθιστορημάτων) βάσισε το υλικό του κυρίως από τα γράμματα του Βαν Γκογκ που έστελνε στον αδερφό του: η αποτυχία του να κηρύξει το ευαγγέλιο σε κοινότητα ανθρακωρύχων, οι έρωτες χωρίς ανταπόκριση, η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική, η φιλία του με τον Paul Gauguin, η εκδήλωση της ψυχικής του ασθένειας και η αυτοκτονία του σε ηλικία 37 ετών. Η ταινία Lust for Life του 1956 υπήρξε υποψήφια για βραβεία όσκαρ καλύτερων σκηνικών και σεναρίου, αλλά και για τους δύο αντρικούς ρόλους· α' ανδρικού ρόλου για τον Kirk Douglas στο ρόλο του Vincent που δίνει μια απίστευτα δυναμική ερμηνεία (για πολλούς στον καλύτερο ρόλο του) και β' ανδρικού ρόλου για τον Anthony Quinn στο ρόλο του φίλου του Gauguin. Μόνος κερδισμένος υπήρξε ο Quinn, για δεύτερη φορά στην καριέρα του μετά το Βίβα Ζαπάτα.
1 σχόλιο:
Καταρχάς να σου πω ότι χαίρομαι πολύ που θεωρείς σπουδαίο σκηνοθέτη τον Minnelli. Συμφωνώ απόλυτα παρά τα περίφημα απαξιωτικά σχόλια του μεγάλου Welles..
Όσο για το Lust for Life συγκεκριμένα, πάντα με άφηνε μπερδεμένο. Η χρωματική παλέττα του Minnelli, η εξαιρετική κίνηση της κάμερας, η δυναμική ερμηνεία του Quinn, αλλά και η ίδια η αγάπη μου για τον καλλιτέχνη Van Gogh με κάνουν υποστηρικτή της. Δεν μπορώ όμως να μην παραδεχτώ τα πολλά μειονεκτήματα που βρίσκω, όπως την ...ερμηνεία του Douglas (δυναμικός ναι, αλλά που είναι η ευαισθησία ενός τόσο σπουδαίου ανθρώπου; πιο συγκινητικός ήταν στο Detective Story, εκεί για μένα βρίσκεται η καλύτερη ερμηνεία του) και την μάλλον τυπική και αναπαραστατική παρουσίαση της ζωής του Van Gogh που αποτυγχάνει να εμβαθύνει σε μια τόσο σπουδαία προσωπικότητα. Πάντως δε συμφωνώ με την κατακραυγή που επιφύλαξαν στην ταινία οι κριτικοί των cahiers εκείνη την εποχή.
Δημοσίευση σχολίου