Με τον Αντώνη και το Γιάννη τον ψηλό από τις Σαράντα Εκκλησιές αποφασίσαμε να γνωρίσουμε το έργο του Ζακ Τατί, όταν επανακυκλοφόρησαν Οι διακοπές του κυρίου Ιλό, την άνοιξη του 2004, εποχή που είχαμε τελειώσει και τις σπουδές από το Πολυτεχνείο. Γεμάτο από κόσμο το σινεμά Φαργκάνη, με κόσμο κάθε ηλικίας. Διστακτικοί στην αρχή, διαχυτικοί στη συνέχεια. Φύγαμε με ένα απίστευτο χαμόγελο ευτυχίας ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μας. Και φυσικά, μια νέα σινε-λατρεία μόλις είχε γεννηθεί.
Flesh + Blood (1985, Paul Verhoeven) +2
Πριν από 19 ώρες
4 σχόλια:
Ευχαριστούμε πολύ για το μπλογκ διαμάντι που συντάσσετε. Προσφάτως παρακολούθησα το Yo Yo (1964) και μου θύμησε πολύ έντονα τις διακοπές του κυρίου Υλώ.
Εγώ ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Δείτε την αναφορά μου για το Yo-yo και για μια άλλη ταινία του φοβερού Pierre Etaix που ήταν και συνεργάτης του Τατί για ένα διάστημα:
http://z-movieland.blogspot.com/search/label/Pierre%20Etaix
τι μου θύμησες ρε Ζήση...Θεσσαλονίκη, φοιτητιλίκι και κινηματογράφος...ψάχνω για καμιά ταινία να δούμε εδώ στη Σουηδία πλέον...αρκετά χρόνια μετά!
Καλά να περνάτε.
Αντώνης
Αγορίνα μου! Καλά να περνάς! Σου προτείνω να ξαναδείς τη... Χαμένη Λεωφόρο, μήπως και βγάλουμε άκρη!!!
Χαχαχα!
Δημοσίευση σχολίου