Επανέκδοση με αποκατεστημένη κόπια, έναν Σεπτέμβριο (του '99 νομίζω) στο σινεμά Ναβαρίνο. Που κι αυτό δυστυχώς έκλεισε και έγινε... γυμναστήριο! Τέλεια εικόνα και ήχος, απόλαυση να βλέπεις αυτό το αριστούργημα του Όρσον Γουέλς μέσα στη σκοτεινή αίθουσα. Τότε βλέπεις/νιώθεις/καταλαβαίνεις την πραγματική του αξία.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Κυριακή 15 Απριλίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου