Στον μικρό, εξωτερικά ειδυλλιακό οικισμό (κάτι αντίστοιχο του Ψαλιδοχέρη θα έλεγα) μένει ένα 11χρονο κοριτσάκι, διαφορετικό από τα υπόλοιπα παιδιά. Περιφραγμένος με τείχη, ο οικισμός κρατάει μέσα τους πλούσιους «δήθεν» και εκεί φωλιάζουν η υποκρισία, ο φαρισαϊσμός και η σαπίλα του νεοπλουτισμού. Απ’ έξω... ο υπόλοιπος φυσιολογικός κόσμος με τις δικές τους έγνοιες και προβλήματα. Η περίεργη φιλία που θα αναπτυχθεί μεταξύ του κοριτσιού και του νεαρού κηπουρού (τον υποδύεται ο νεαρότατος Sam Rockwell) που κουρεύει τα γκαζόν θα έχει τις ρίζες της, κατ’αρχάς, στα σωματικά τραύματα που έχουν και οι δύο αλλά, κατά δεύτερον, θα είναι πιο ουσιαστική και πιο βαθειά. Σε κάθε σκηνή που θα περνάει, όμως, θα αρχίσεις να παρατηρείς ότι η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο... εκρηκτική. Λίγο οι ταξικές διαφορές, η υποκρισία και η μισαλλοδοξία, θα εμπλακούν με την παιδική αθωώτητα και οι παρεξηγήσεις θα έχουν πυροδοτήσει το φιτίλι. Και φυσικά, η τελική «έκρηξη» δεν θα αργήσει να έρθει. Και εκεί που νόμιζες ότι το έργο θα σου μαυρίσει την ψυχή, έρχεται το παραμυθένιο τέλος που θα γλυκάνει λίγο την κατάσταση και θα προσθέσει λίγες νότες "happy" στο "end". Έτσι, αυτό το μοντέρνο παραμύθι του John Duigan με τίτλο Σκυλιά στη Χλόη μπορεί να σας συγκινήσει αν αφήσετε τη φαντασία σας να πλανευτεί όπως όταν ήσασταν παιδιά. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου