Το τρέιλερ μάς άνοιξε την όρεξη. Ο Rian Johnson (του πολύ καλού Brick) στην καρέκλα του σκηνοθέτη ανέβασε ακόμα πιο ψηλά τις προσδοκίες μας. Τελικά... μείναμε με την όρεξη. Οι Αδεφλοί Μπλουμ έχουν μπλεξίματα, χαβαλέ, λίγο σοφιστικέ attitude, αλλά ελλιπείς σκιαγραφήσεις χαρακτήρων, πέραν του Adrien Brody. Και να πω την αλήθεια, το τέλος ήταν αρκετά προβλέψιμο, δυστυχώς. Περίμενα μια καλύτερη ανατροπή που θα μας άφηνε να τη θυμόμαστε για καιρό. Αλλά μάταια... Συμπέρασμα: δείτε την όταν δεν έχετε τίποτα άλλο να κάνετε. Από την άλλη, καλύτερα αυτή, παρά να σπαταλήσετε χρόνο με την ελληνική βλακοτηλεόραση.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Αυτή η Rachel Weisz να μήν μπορεί να σταυρώσει ταινία της προκοπής μετα το oscar....το ίδιο κι ο Brondy μετά τον ''Πιανίστα''.Ενώθηκαν και ιδού....μια τρύπα στο νερό.Ποιός το θυμάται τώρα αυτό?
Απο την άλλη όπως λες καλύτερα αυτό για πολλούς παρά να βλέπουν ελληνικά σήριαλ.....
Λες και σ'αυτούς να ισχύει η... "κατάρα των όσκαρ";! Το προσπαθεί η Weisz αλλά δεν της κάθεται (βλ. μεγαλεπίβελα θέματα τύπου Αgora!)
Δημοσίευση σχολίου