Ισπανικά έργα x4

Η άνοιξη του ισπανικού σινεμά; Πέρα από τον Αλμοδοβάρ, και μετά την επιτυχία του Λαβύρινθου του Πάνα, η ισπανική παραγωγή παρουσιάζει έργα με φαντασία και ευρηματικότητα. Αντιγράφουν το Χόλιγουντ, θα πείτε; Καλύτερα να βλέπω αυτές τις παραγωγές, που είναι -το λιγότερο- αξιοπρεπείς και δεν βλάπτουν τη νοημοσύνη του απλού θεατή, παρά οτιδήποτε άλλο. Λέω γω τώρα...

→ El Orfanato (Το ορφανοτροφείο, 2007)
Θριλεράκι αξιώσεων, στα χνάρια και την ατμόσφαιρα του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο. Μπορείς να το πεις και αντιγραφή, αλλά και πάλι είναι παραπάνω από καλούτσικο.

→ La Habitación de Fermat (Το δωμάτιο του Φερμά, 2007)
Όλα τα κουίζ που προσπαθούν να λύσουν οι ήρωες μέσα στο Δωμάτιο του Φερμά, κυκλοφορούσαν στο ίντερνετ σε αλυσίδες-mail εδώ και πολλά χρόνια! Παρά ταύτα, δεν ξέρω κι εγώ κατά πόσο θα τα έλυνα όσο γρήγορα θα έπρεπε...

→ Los Cronocrímenes (Εγκλήματα στο χρόνο, 2007)
Από τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων χρόνων με θέμα το ταξίδι στο χωροχρόνο και το μπλέξιμο με παράλληλους εαυτούς. Το μπάχαλο μέσα στο μυαλό είναι εγγυημένο!

→ Celda 211 (Κελί 211, 2009)
Δυναμική περιπέτεια φυλακής, χωρίς happy-end, για να ξεφεύγει από τις κοινοτυπίες, με τον αδερφό του Javier Bardem σε δεύτερο ρόλο, τον Κάρλος που είναι... ολίγον «θηρίο».