Άλλο ένα πολύ καλό σενάριο του Joseph L. Mankiewicz, το οποίο διευθύνει ο ίδιος ως σκηνοθέτης. Πρώτο βιολί, ο Cary Grant που υποδύεται έναν ιδεαλιστή γιατρό, με χόμπι τη διεύθυνση κλασικής ορχήστρας ως μαέστρος. Έχει για κολλητό έναν ηλικιωμένο κύριο, που τον ακολουθεί παντού και μιλάει ελάχιστα. Αυτό θα κινήσει σε υποψίες τους κακεντρεχείς για το μυστήριο παρελθόν του, με κινητήριο μοχλό τον επίσης γιατρό, «αντιπαθητικό» και μικρόνους Hume Cronyn (έναν ηθοποιό που ταίριαζε γάντι σε τέτοιους ρόλους). Εν τω μεταξύ, ο Grant θα βοηθήσει μια νεαρά έγκυο και ανύπαντρη κοπέλα, που δε θέλει να κρατήσει το μωρό. Και αυτό νομίζαμε ότι θα ήταν το θέμα για το οποίο τιτλοφορήθηκε η ταινία ως People Will Talk. Έλα όμως που η υπόθεση από την γοητευτική Jeanne Crain μεταφέρεται στον κύριο Grant και τον μυστήριο φίλο του, το παρελθόν γεμάτο μυστικά και τις ανυπόστατες υπόνοιες γύρω από αυτά. «Παίζει» ο Mankiewicz με τα ήθη και τον κομφορμισμό της εποχής και μας παραδίδει τον καλύτερο, ίσως, ιδεαλιστή γιατρό της μεγάλης οθόνης. Έναν γιατρό που όλοι θα θέλαμε να τον έχουμε στο πλευρό μας τις δύσκολες ώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου