Η επιβίωση στην επαρχία της Ιταλίας του μεταπολέμου έχει αγροτική, χειρωνακτική, σκληρή δουλειά. Έχει και όνειρα για μια καλύτερη ζωή. Για κάποιους, τα πεζά τους όνειρα θα εκπληρωθούν από τον ιδρώτα της δουλειάς τους. Κάποιοι άλλοι, όμως, δεν θα πουν όχι σε κλεμμένα κολιέ που μπορεί να τους οδηγήσουν στα πλούτη και σε μια αλλαγή σελίδας της ζωής τους. Η Doris Dowling θα κρύψει τα κλοπιμαία του εραστή της Vittorio Gassman και θα βρει δουλειά στους ορυζώνες για να κρυφτεί από τις Αρχές. Θα γνωρίσει τη Silvana Mangano, που θα αποσπάσει τα μυστικά της. Θα γνωρίσει όμως και το λοχαγό του στρατού Raf Vallone, στον οποίο θα δει ότι υπάρχει και ζωή πέρα από τον άξεστο γκόμενο της. Τα ανθρώπινα πάθη όμως θα οδηγήσουν τα πράματα στα άκρα και η εκτόνωση του δράματος θα έρθει μέσα από μια βίαιη κατάληξη. Η τελική σεκάνς με το ρύζι που παίρνει τη θέση του χώματος (θα δείτε και θα καταλάβετε) είναι απλά εκπληκτικά συγκινητική. Το Riso Amaro θα λέγαμε ότι είναι επηρεασμένο από τον ιταλικό ρεαλισμό, με αρκετά στοιχεία film-noir, ό,τι πρέπει για τους σινεφίλ. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Giuseppe De Santis, γνωστός για το σενάριο του Οσεσιόνε του Βισκόντι. Ανάμεσα στους οκτώ(!) που υπέγραψαν το σενάριο της ταινίας, βρίσκουμε (πέρα από το σκηνοθέτη) και τον Mario Monicelli.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012
Riso Amaro (Πόθοι στους βάλτους)
Τάδε έφη zisis at 09:00
Labels: 1949, ITA, Silvana Magnano, Vittorio Gassman
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου