Once Upon a Time in America (Κάποτε στην Αμερική)

Ξαναβλέποντας την επική ταινία του Sergio Leone Κάποτε στην Αμερική συνειδητοποίησα ότι ήταν σαν να μην την είχα δει ξανά. Τη θυμόμουν κάπως διαφορετική. Πρέπει να είχα δει παλιότερα τη μικρότερη έκδοση. Βλέποντας την original έκδοση των τριών ωρών και 40 λεπτών απολαμβάνεις τη μαεστρική σκηνοθεσία και την υπέροχη αφήγηση της ιστορίας των τεσσάρων μικροκακοποιών που γίνονται σιγά-σιγά αρχιμαφιόζοι. Μετά έρχεται το τέλος της ποτοαπαγόρευσης και φυσικά το τέλος της δικιάς τους εποχής. Και μετά από δεκαετίες μακριά από το έγκλημα, κοντά στη δεκαετία του '70, ο ηλικιωμένος πρωταγωνιστής προσπαθεί να ενώσει κάποια κομμάτια από την ιστορία του παρελθόντος, και να κλείσει υποθέσεις που έμειναν ανοιχτές. Θα μπορούσαμε να πούμε, χωρίς δόση υπερβολής, πως η ταινία είναι το αντίπαλο κινηματογραφικό γκανγκστερικό επικό έργο με το Νονό, για την πρωτοκαθεδρία στο είδος. Ίσως είναι και η ταινία που επηρεάστηκε τα μάλα ο Scorsese για να φτιάξει το δικό του The Irishman.