Midsommar (Μεσοκαλόκαιρο)

Η δεύτερη ταινία του νεαρού Άρι Άστερ, μετά το εντυπωσιακό Hereditary, που κυκλοφόρησε πέρυσι ήταν το Midsommar και όπως η προγενέστερη, έτσι κι αυτή είναι άλλη μία ταινία που σου σφίγγει το στομάχι. Βαριά ταινία με αργούς ρυθμούς που σε κάνει να νιώθεις εγκλωβισμένος και τη θυμάσαι για μέρες μετά, αλλά όχι με καλό αίσθημα. Η 12λεπτη "αποπνικτική" εισαγωγή του οικογενειακού δράματος της πρωταγωνίστριας Florence Pugh σε πετάει κατευθείαν στα βαθιά χωρίς σωσίβιο και από κει και πέρα παρακολουθείς αυτήν, το φίλος της και δύο άλλους αμερικανούς φοιτητές να προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει στο σουηδικό, παγανιστικό κοινόβιο που επέλεξαν να επισκεφθούν μες στο κατακαλόκαιρο. Αν και εμείς οι θεατές καταλάβαμε ότι τίποτα δεν θα πάει καλά και το τέλος δεν θα είναι καλό για κανέναν. Ή μήπως μόνο για την Pugh;