It Always Rains on Sunday

Στη βρετανική παραγωγή των Ealing studios It Always Rains on Sunday παρατηρούμε διάφορους χαρακτήρες σε μία φτωχική συνοικία του Λονδίνου και το πώς μπλέκονται οι ζωές μεταξύ τους: τρεις νεαροί μικρολωποδύτες που προσπαθούν να «πιάσουν την καλή», ένας αστυνομικός που τους «έχει» από κοντά, ένας σαξοφονίστας που κερατώνει τη γυναίκα του, ένας μπουκμέικερ που στήνει αγώνες, ένας δραπέτης που ψάχνει καταφύγιο και στο επίκεντρο του έργου μία οικογένεια με τις δύο κόρες και τα ερωτικά τους προβλήματα αλλά και με την μητριά που έχει «παρελθόν» με τον δραπέτη.

Λίγες σκηνές σε flash-back, νουάρ πινελιές αλλά και ρεαλισμός σε μία θαυμάσια καταγραφή της καθημερινότητας (και συγκεκριμένα μίας ημέρας, της Κυριακής) από τον σκηνοθέτη Robert Hamer όπως και έξοχη καταγραφή των εγνοιών και προβλημάτων του κάθε χαρακτήρα.

Ramrod (Ο ουλαμός των γενναίων)

Άλλη μία συνεργασία του McCrea με την Veronica Lake λίγα χρόνια μετά το Sullivan's Travel, αλλά εδώ δεν θα υπάρξει έρωτας, καθώς η κα. Lake είναι η γυναίκα-αράχνη που παίζει με τους άντρες και τους βάζει να μπλέκονται για χάρη της, μέχρι να υλοποιηθεί ο σκοπός της. Ο σκοπός της είναι να ανοίξει ένα δικό της ράντσο και να πάει κόντρα στη βούληση του μεγαλο-γελαδάρη πατέρα της. Θα χρειασθεί έναν επιστάτη-προϊστάμενο για το ράντσο και θα προσλάβει τον McCrea. Στο Ramrod λοιπόν παρακολουθούμε μία ακολουθία γεγονότων, για την ακρίβεια τις αλυσιδωτές αντιδράσεις στα αμέσως προηγούμενα γεγονότα, τη συσσωρευμένη καταπίεση και το μίσος που οδηγούν την πλοκή, φυσικά, σε αιματηρά συμβάντα και ξεκαθαρίσματα. Στο σύνολό του, είναι ένα απλοϊκό γουέστερν β' διαλογής, το οποίο όμως κρατάει το ενδιαφέρον σου. Ήταν το πρώτο γουέστερν που σκηνοθέτησε ο Andre de Toth.

The Field

Η πώληση ενός χωραφιού θα γίνει η αφορμή για δραματικές εξελίξεις σε ένα ιρλανδέζικο χωριό. Το χωράφι αξιοποιείται από την οικογένεια του Richard Harris για χρόνια. Η χήρα ιδιοκτήτρια θέλει να το πουλήσει. Ο Αμερικανός Tom Berenger, με αφορμή την ιρλανδική του καταγωγή, θέλει να φτιάξει ένα φράγμα στο ποτάμι δίπλα από το χωράφι, ένα εργοστάσιο και δρόμους. Το πείσμα του πατέρα είναι στενομυαλιά ή απλά εμμονή στις παραδοσιακές αξίες; Ο αμερικανός εκφράζει την ανάπτυξη εναντίον της στασιμότητας; Όπως και να'χει, αυτό που παρατηρούμε είναι η κόντρα των γενεών και η κόντρα ηθικών αξιών, όπως επίσης και τα ψυχολογικά βάρη της οικογένειας από τον πρόωρο θάνατο του πρώτου τους παιδιού. Όλα τα βάρη και τις έγνοιες τις εναπόθεσαν στο δεύτερο γιο, αλλά αυτή η καταπίεση στο γιο θα εκτονωθεί με δραματικό τρόπο.

Το The Field είναι η δεύτερη ταινία του Jim Sheridan (μετά το Αριστερό μου Πόδι και πριν το Εις στο Όνομα του Πατρός). Βασίστηκε στο ομότιτλο θεατρικό του ιρλανδού John B. Keane. Τον γιο υποδύεται ο νεαρός Sean Bean. O John Hurt σε συμπρωταγωνιστικό ρόλο υποδύεται τον... αγαθό του χωριού. Για την ερμηνεία-οδοστρωτήρα του πατέρα ο Richard Harris κέρδισε μία υποψηφιότητα για όσκαρ το 1990. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος που αξίζει τη θέασή της η ταινία.

The Horse Soldiers (Οι γενναίοι δε διστάζουν ποτέ!)

O John Wayne είναι ο διοικητής τάγματος Βορείων που παίρνει τη διαταγή να διεισδήσει μέσα από τις γραμμές των Νοτιών για να ανατινάξει μία σιδηρογραμμική γέφυρα που ανεφοδιάζει τους Νότιους σε κομβικό σημείο. Ο William Holden είναι ο γιατρός του τάγματος που θα έρχεται συνέχεια σε κόντρα με το διοικητή, έχοντας να αντιμετώπισει και την εσωτερική πάλι μεταξύ στρατιωτικού καθήκοντος και της ανθρωπιστικής βοήθειας ως ιατρού. Η Constance Towers είναι μία Νότια ιδιοκτήτρια φητείας που τους φιλοξενεί για ένα βράδυ αλλά ακούει για την αποστολή και έτσι την παίρνουν μαζί τους για να μην αποκαλύψει το μυστικό. Αυτό είναι το στόρι, σε λίγες γραμμές, του The Horse Soldiers. Μία ιστορία από τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, που έγινε μία από τις πιο μέτριες ταινία του John Ford. Μετά το θάνατο ενός κασκαντέρ, ο Ford έχασε κάθε ενδιαφέρον για την ταινία και τελείωσε το έργο αρκετά βιαστικά. Μόνο για τους φαν του κυρίου Γουέιν.