Ο Robert Taylor είναι ο πρώην πιστολάς που αποκύρηξε το παρελθόν του και ζει ως αγελαδάρης σε ένα μεγάλο λιβάδι που ανήκει στον πλούσιο γαιοκτήμονα Donald Crisp. Ο μικρός του αδελφός John Cassavetes —με ψυχολογικά προβλήματα από το βίαιο παρελθόν του αδερφού και παθιασμένος με τα όπλα— θέλει να αποδείξει ότι κι αυτός είναι δεινός πιστολέρο, το πιο γρήγορο πιστόλι της Δύσης! Και όταν έρθει ο Charles McGraw και αναζητήσει τον Taylor για να εκδικηθεί το θάνατο του δικού του αδελφού, ο μικρός θα βρει την ευκαιρία να αποδείξει πόσο... easy-trigger είναι. Και μετά, όλα θα πάνε κατά διαόλου. Προσθέστε και μια αψιμαχία με έναν ιδιοκτήτη γης που θέλει να βάλει συρματοπλέγματα για να φράξει το κτήμα του, εμποδίζοντας έτσι όλους τους αγελαδάρηδες και μια υποψήφια νύφη για τον μικρό, που φαίνεται ότι δεν έχει και πολύ ρόλο μέσα σ'αυτό το σκληρό και ανδροκρατούμενο τοπίο. Αυτό είναι εν ολίγοις το Saddle the Wind, που έχει καταπληκτική φωτογραφία, κάποιες καλές σκηνές, έναν Κασσαβέτη οργισμένο νιάτο, αλλά και όλα τα κλισέ του είδους φορτωμένα μέσα σε μιάμιση ώρα έργου. Κρίμα που ο McGraw είχε τόσο μικρό ρόλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου