Η τελευταία ολοκληρωμένη κινηματογραφική ταινία του Orson Welles αποτέλεσε ένα παλιότερό του σχέδιο, που είχε προσπαθήσει να ανεβάσει στο σανίδι πριν τον πόλεμο. Πρόκειται για τον χαρακτήρα Φάλσταφ που δημιούργησε ο Σαίξπηρ και εμφανίζεται σε διάφορα κείμενα του βάρδου· έναν αρχιψευταρά, γλεντζέ χοντρό που παραμυθιάζει τους πάντες, αλλά διασκεδάζει με τους πάντες και χαίρεται τη ζωή. Ο μεσιέ Γουέλς λοιπόν πήρε αποσπάσματα από τα διάφορα έργα και έφτιαξε ένα καινούριο, το Καμπάνες του μεσονυχτίου. Ίσως η πιο μελετηρή ανάλυση του έργου του βάρδου. Γυρίστηκε στην Ισπανία με ισπανική χρηματοδότηση, συμμετείχαν διάφοροι διάσημοι ηθοποιοί όπως η Jeanne Moreau, ο John Gielgud και ο Ralph Richardson που έδωσε τη φωνή του για την αφήγηση. Και με τι ασχολείται το έργο; Εν ολίγοις, βλέπουμε τον πρίγκιπα της Ουαλίας να κάνει παρέα με τον Φάλσταφ, κόντρα στο πρωτόκολλο και τη γνώμη του βασιλιά που θεωρεί αδιανόητες τέτοιες συναναστροφές. Όταν πάρει το θρόνο όμως, θα γίνει κι αυτός ένας βασιλιάς όπως οι προηγούμενοι και θα τον ξεχάσει. Απίστευτη σκηνοθεσία για άλλη μια φορά από τον Γουέλς, αλλά όσοι δεν είναι εξοικειωμένοι με σαιξπηρικά έργα, μπορεί να το βρουν λίγο δυσνόητο. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου