Άλλη μια ταινία από τον μεγάλο παραγωγό της εποχής, τον Samuel Goldwyn, σε σκηνοθεσία του William Wyler. Το θεατρικό του Sidney Kingsley Dead End μετέφερε σε σενάριο το 1937 η επίσης θεατρική συγγραφέας Lillian Hellman. Η ιστορία μας αναφέρεται σε μια φτωχική γειτονιά στη Νέα Υόρκη, εκεί που τελειώνουν οι μεγάλοι δρόμοι που φτάνουν μέχρι το ποτάμι. Οι πλούσιοι χτίζουν εκεί καινούρια, μεγάλα σπίτια με θέα και εγκαθίστανται στην περιοχή. Η ταξική διαφορά είναι τεράστια. Εμείς παρακολουθούμε τις σχέση ενός άνεργου αρχιτέκτονα με μια πλούσια και παράλληλα με μια φτωχή κοπέλα, τον μικρό αδερφό αυτής που συμμετέχει σε μια συμμορία της περιοχής και κάνουν χουνέρι σε ένα μικρό πλουσιόπαιδο και έναν πασίγνωστο γκάνγκστερ που επέστρεψε σ' αυτό το μέρος που μεγάλωσε και ο ίδιος, ψάχνοντας ανθρώπους από το παρελθόν του. Όλες οι ιστορίες, όπως φαντάζεστε, μπλέκονται μεταξύ τους όσο πλησιάζει το τέλος.
Με χαρακτηριστική άνεση σκηνοθετεί και πηγαινοέρχεται από ιστορία σε ιστορία ο Wyler. Έχει και μερικούς πολύ καλούς ηθοποιούς που ταιριάζουν γάντι στους ρόλους τους όπως ο McCrea ως ο άνεργος αρχιτέκτονας, η Sylvia Sidney με τα «λυπημένα» μάτια ως φτωχική κοπέλα και ο Bogart στο ρόλο (τι άλλο φυσικά;) του σκληρού μαφιόζου, φρέσκος από την επιτυχία της πρηγούμενης χρονιάς Το πετρωμένο δάσος. Σημειώστε την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της νεαρής τσακαλοπαρέας που πήρε το όνομα The Dead End Kids, η οποία συμμετείχε και στο θεατρικό στο Broadway, και έπειτα έκανε δευτεραγωνιστική καριέρα σε διάφορες ταινίες, όπως στην Κολασμένες ψυχές με τον Cagney. Το πιο ενδιαφέρον όμως κομμάτι της ταινίας ήταν το ότι παρατηρούμε, εβδομήντα δύο χρόνια μετά, κάποια στοιχεία της Αμερική των 30's να μην έχουν αλλάξει καθόλου στην Ελλάδα του 2000. Και τότε οι νέοι αγωνίζονταν, μοχθούσαν και απεργούσαν για να βρουν αξιοπρεπείς δουλειές· και τότε οι αστυνομικοί είχαν τον άχαρο ρόλο να επιβάλουν την τάξη με τους πολίτες να τους περιγελούν· τότε οι νέοι αντιδρούσαν στην αδικία ιδρύοντας συμμορίες ενώ σήμερα αντιδρούν στα ίσα. Αλλά, παρόλο αυτά, δεν υπάρχει καμία πρόδος σ'αυτή τη χώρα;
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009
Dead End (Δρόμος χωρίς διέξοδο)
Τάδε έφη zisis at 20:40
Labels: 1937, Humphrey Bogart, Joel McCrea, Sylvia Sidney, William Wyler
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου