Οι δευτεροκλασάτες (για να μην πω τριτοκλασάτες και... βάλε) ταινίες φαντασίας συνεχίστηκαν και μετά τη δεκαετία του '50 (μεγάλο ρόλο έπαιξε βέβαια και η Τσινετσιτά). Ως τέτοια παραγωγή μπορούμε να θεωρήσουμε και τη Μυστηριώδη νήσο του 1961 που βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ιούλιου Βερν. Όταν την είχα πρωτοδεί, ήμουν-δεν-ήμουν έξι χρονών. Φυσικά και είχα εντυπωσιαστεί από τα εφέ της εποχής (δεν είχαν εξελιχθεί και πολύ στις αρχές της δεκαετίας του '80)· υποβρύχια και Κάπτεν Νέμο, ηφαίστεια και τεράστιες αράχνες, πελώριο καβούρι, υπερμεγέθεις μέλισσες, προϊστορικά πουλιά και τεράστιο καλαμάρι! Το αμερικάνικο κοινό εντυπωσιάζεται μόνο από το... μέγεθος. Βλέπε Gojira και όλα τα παρεμφερή. Στις μέρες μας πάντως οι νεαροί θεατές θα δυσκολευτούν να κάτσουν να δουν την ταινία, για να μην πω ότι δεν θα τη δουν καθόλου. Όπως την είδα και γω, δηλαδή, αφορά μόνο τους νοσταλγούς του ροκ-εν-ρολ των παλιών ταινιών φαντασίας που ενδέχεται σε λίγο καιρό να ξεχαστούν εντελώς.
Drunken Master II (1994, Lau Kar-leung)
Πριν από 6 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου