Σενάριο και παραγωγή από τον Nunnally Johnson, από μια ιστορία του Vladimir Pozner (που προτάθηκε για το όσκαρ πρωτότυπης ιστορίας), σκηνοθεσία από τον Robert Siodmak, με σταρ την Olivia de Havilland στο διπλό ρόλο των δίδυμων αδερφών που είναι ύποπτες για φόνο! Το The Dark Mirror του 1946 είχε καλά «συστατικά» (δηλ. συντελεστές) και ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Είναι μία προβλέψιμη ταινία μυστηρίου και αγωνίας, την οποία θα θυμόμαστε κυρίως για το πετυχημένο μοντάζ και την διπλή εμφάνιση της De Havilland στο ίδιο πλάνο. Κάτι που κοπιαρίστηκε έκτοτε πολλάκις (μέχρι και από την... Αλίκη). Θα θυμόμαστε το έργο και για ένα δεύτερο λόγο: για την επιδερμική, μεν, αλλά ενδιαφέρουσα, δε, εντρύφηση στα μέσα της ψυχολογικής ανάλυσης, δηλαδή στην παρουσίαση κάποιων μεθόδων της. Ο σύζυγος της Τζίντζερ Ρότζερς (για κάποια χρόνια) Lew Ayres επιστρέφει στα κινηματογραφικά πλατό μετά την άρνησή του να συμμετάσχει στον Β' ΠΠ και αναλαμβάνει να ψυχολογήσει τις δύο αδερφές. Ο Thomas Mitchell είναι ο αστυνομικός που θέλει να λύσει το μυστήριο, καθώς δεν δέχεται το τέλειο έγκλημα και προσπαθεί να βρει ποια από τις δύο αδερφές είναι η φόνισσα.
4 σχόλια:
Great post! I'm glad to have stumbled upon your site! I'm trying to find an email address to contact you on to ask if you would please consider adding a link. Thanks and have a great day!
Οι επιλογές των ταινιών σας συμπίπτουν με το γούστο μου. Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω πέσει πάνω στο blog σας. Συγχαρητήρια πάντως, πρέπει να αγαπάτε πολύ αυτό που κάνετε!
Έχουν αραιώσει αρκετά τα ποστ στο μπλογκ, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το κατά δύναμιν. Σας ευχαριστώ και χαίρομαι που υπάρχει ακόμα κόσμος που ενδιαφέρεται για κλασικές ταινίες.
Είχα παρακολουθήσει το Dark Mirror σε μια περίοδο που είδα μια-προς-μια όλες τις (ασπρόμαυρες) ταινίες της ντε Χάβιλαντ.
Μπορώ να πω οτι μαζί με το The snake pit είναι οι δυο καλύτερές της. Ωστόσο πήρε 2 Όσκαρ για ταινίες λιγότερο σπουδαίες κατά τη γνώμη μου. Καλή ηθοποιός, κακοί ρόλοι.
Δημοσίευση σχολίου