Είχαν ρωτήσει κάποτε τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ γιατί δεν γυρίζεται καμιά ταινία για καθημερινούς ανθρώπους. Είχε απαντήσει: γιατί να ξαναγυρίσουμε το The Crowd; Πραγματικά, αυτό που παρακολουθούμε είναι η ιστορία ενός απλού, καθημερινού ζευγαριού, με τον υπάλληλο άντρα και τη νοικοκυρά γυναίκα, τα προβλήματα στη σχέση τους και στην ανεύρεση δουλειάς, τις προσπάθειες για επιβίωση, την ανατροφή των παιδιών τους. Ο πολυ-πετυχημένος σκηνοθέτης της MGM τη δεκαετία του '20 King Vidor αποφάσισε να γυρίσει ένα πιο προσωπικό πρότζεκτ που είχε μεγάλο κίνδυνο αποτυχίας. Με την εμπνευσμένη χρήση της κάμερας και τα καλοστημένα πλάνα, μας παρέδωσε μία από τις καλύτερες και πιο ρεαλιστικές αμερικανικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου. Πανέξυπνη και γλυκόπικρη η σκηνή με τον κλόουν στην αρχή και στο τέλος του έργου. Ήταν η εποχή που το βουβό σινεμά είχε φτάσει σε υψηλά επίπεδα τεχνικής, αλλά ο ερχομός του ήχου και οι περιορισμοί του νέου μέσου έριξαν ταφόπλακα στην εξέλιξη της εικόνας. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν δέκα χρόνια για να ξαναδούμε παραπλήσιες εικόνες. Πρωταγωνίστρια η Eleanor Boardman, τότε σύζυγος του σκηνοθέτη και στο ρόλο του συζύγου ο James Murray, που οχτώ χρόνια μετά την κυκλοφορία του έργου έφυγε από τη ζωή όντας μόλις 36 ετών, ζώντας τα τελευταία χρόνια της ζωής του μέσα στη ζητιανιά. Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012
The Crowd
Είχαν ρωτήσει κάποτε τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ γιατί δεν γυρίζεται καμιά ταινία για καθημερινούς ανθρώπους. Είχε απαντήσει: γιατί να ξαναγυρίσουμε το The Crowd; Πραγματικά, αυτό που παρακολουθούμε είναι η ιστορία ενός απλού, καθημερινού ζευγαριού, με τον υπάλληλο άντρα και τη νοικοκυρά γυναίκα, τα προβλήματα στη σχέση τους και στην ανεύρεση δουλειάς, τις προσπάθειες για επιβίωση, την ανατροφή των παιδιών τους. Ο πολυ-πετυχημένος σκηνοθέτης της MGM τη δεκαετία του '20 King Vidor αποφάσισε να γυρίσει ένα πιο προσωπικό πρότζεκτ που είχε μεγάλο κίνδυνο αποτυχίας. Με την εμπνευσμένη χρήση της κάμερας και τα καλοστημένα πλάνα, μας παρέδωσε μία από τις καλύτερες και πιο ρεαλιστικές αμερικανικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου. Πανέξυπνη και γλυκόπικρη η σκηνή με τον κλόουν στην αρχή και στο τέλος του έργου. Ήταν η εποχή που το βουβό σινεμά είχε φτάσει σε υψηλά επίπεδα τεχνικής, αλλά ο ερχομός του ήχου και οι περιορισμοί του νέου μέσου έριξαν ταφόπλακα στην εξέλιξη της εικόνας. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν δέκα χρόνια για να ξαναδούμε παραπλήσιες εικόνες. Πρωταγωνίστρια η Eleanor Boardman, τότε σύζυγος του σκηνοθέτη και στο ρόλο του συζύγου ο James Murray, που οχτώ χρόνια μετά την κυκλοφορία του έργου έφυγε από τη ζωή όντας μόλις 36 ετών, ζώντας τα τελευταία χρόνια της ζωής του μέσα στη ζητιανιά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Ο βουβός κινηματογράφος στο απόγειό του.
4,5/5: Εξαιρετική
Συμφωνώ απόλυτα. Την είδα έστω και σε κακής ποιότητας video. Ζήση, απορώ πώς βρίσκεις τις ταινίες σου. Δυστυχώς αρκετές δεν τις βρίσκω ούτε με...ηλεκτρονικό τρόπο.
Ευχαριστώ για τα σχόλια!
Και γω σε μέτριας ποιότητας εικόνα την είδα.
Πολλές έχω δει παλιά στα MGM και TCM, άλλες από criterion, ebay, torrents, Βουλή τηλεόραση(!), βιντεοκασέτες, όπου και ό,τι τύχει!
:-)
Ευχαριστώ πολύ, κ εγώ κάπως έτσι 'βολεύομαι'. Παλαιότερα και από τα κρατικά κανάλια, και από το κανάλι sevenx αν το θυμάσαι, έβαζε πολλά διαμάντια (τα γράφαμε σε βίντεο τότε). Ευτυχώς που έχω βίντεο που είναι ακόμα σε λειτουργία.
Δημοσίευση σχολίου