Σε σενάριο του Harold Pinter, σκηνοθεσία από τον Joseph Losey (στη βρετανική και καλύτερη εποχή της καριέρας του) και πρωταγωνιστή τον Dirk Bogarde, παρακολουθούμε μια κυνική ταινία για την παρακμή της μεγαλοαστικής τάξης. Τόσο ο Υπηρέτης, όσο και ο αριστοκράτης θα υποταχθούν στις ανεξέλεγκτες ορμές τους, που θα οδηγήσουν στην καταστροφή. Το πανέξυπνο σενάριο παρουσιάζει σ'αυτό το παιχνίδι εξουσίας, πείτε το και παιχνίδι υποτέλειας, τον κύριο να εξαρτάται από τον υπηρέτη, να γίνεται τελικά ένα άβουλο ον. Η ανταλλαγή ρόλων που ακολουθεί είναι απλά αναμενόμενη. Λήψεις μέσα από καθρέφτες, η χρήση έντονων σκιάσεων και η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα είναι μερικά από τα τεχνάσματα του σκηνοθέτη που κάνουν το έργο να ξεχωρίζει παρασάγγας από άλλα της εποχής. Στο ρόλο του νεαρού αριστοκράτη ο James Fox, σε έναν από τους πρώτους του κινηματογράφικους ρόλους μετά από αρκετά χρόνια που εμφανιζόταν στην τηλεόραση.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου