Popiół i diament (Στάχτες και διαμάντια)

Μια από τις πιο διάσημες πολωνικές ταινίες της μεταπολεμικής περιόδου, από τον πιο διάσημο πολωνό σκηνοθέτη, μέχρι να εμφανιστούν δηλαδή ο Πολάνσκι και ο Κισλόφκσι. Μιλάμε για τον Andrzej Wajda (Αντρέι Βάιντα) και την ταινία του Στάχτες και διαμάντια του 1958, την ταινία που έκλεισε την πολεμική του τριλογία, μετά τις A Generation του 1954 και Kanal του 1956. Όλη η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σε μια μέρα, από το πρωί της τελευταίας μέρας του Β' Παγκοσμίου πολέμου και τη συνθηκολόγηση των Γερμανών μέχρι το επομένο πρωινό σε ένα μικρό χωριό. Μια ολιγομελής αντιστασιακή ομάδα στήνει ενέδρα για να σκοτώσει τον τοπικό γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος αλλά σκοτώνουν λάθος άτομο. Αποφασίζουν να πιάσουν δωμάτιο στο τοπικό ξενοδοχείο του χωριού που οι κάτοικοί του πανηγυρίζουν για τη λήξη του πολέμου και ετοιμάζουν το βραδυνό γλέντι με τον τοπικό γραμματέα, που ετοιμάζεται να διοριστεί υπουργός. Ο Βάιντα μάς παρουσιάζει όλα τα πρόσωπα του δράματος, με τις έγνοιές τους, τα βάσανά τους, αλλά επικεντρώνεται στο νεαρό που κατά τη διάρκεια της νύχτας ερωτεύεται, απομυθοποιεί και αμφισβητεί τους ανώφελους σκοπούς της αποστολής του. Υπάρχουν όμως κι αυτοί που έχουν μάθει να ζουν από τη βία: άλλαξαν τα πρόσωπα των εχθρών και δημιουργήθηκαν νέες αντίπαλες παρατάξεις, και η βία παραμένει ίδια. Το πρωινό ξημέρωμα και ο εκτυφλωτικός ήλιος θα φέρει τη λύτρωση(;) στο νεαρό πρωταγωνιστή μας. Μια σκληρή ταινία για απαιτητικούς, σινεφίλ θεατές.