Το Φιλί της γυναίκας αράχνης αποτέλεσε την πρώτη μας γνωριμία με τον Raul Julia και τη Sonia Braga και τον βραζιλιάνο σκηνοθέτη Hector Babenco και ήταν επίσης η ταινία που έδωσε στον William Hurt —τον σταρ της δεκαετίας του '80— το όσκαρ α' ανδρικού ρόλου, το βραβείο αντρικής ερμηνείας στις Κάννες και το Bafta, μεταξύ άλλων. Ο ένας (Hurt) είναι ομοφυλόφιλος και κρατείται για άσεμνη συμπεριφορά σε ανήλικους. Ο άλλος (Julia) είναι πολιτικός κρατούμενος για συμμετοχή σε επαναστατική ομάδα. Βρισκόμαστε σε μια άγνωστη χώρα της Κεντρικής ή Νότιας Αμερικής, όπου το καθεστώς εξουσιάζει και καταπατά τις ελευθερίες των ανθρώπων, όπως συνέβαινε πολλές φορές σε πολλά κράτη εκείνη τη δεκαετία. Ο Hurt αφηγείται στον Julia μια φανταστική ταινία που έχει φτιάξει στο μυαλό του, για να σπάσει τη μονοτονία αλλά και να ταξιδέψει με τη φαντασία του μακριά από τα σίδερα της φυλακής. Οι επαναστατικές ιδέες του ενός θα μπλέξουν με το ρομάντζο του άλλου, οι επιθυμίες θα αναμειχθούν με τον ιδεαλισμό και οι ανατροπές (πάσης... φύσεως) θα μπλέξουν περισσότερο την κατάσταση. Αναρωτιέμαι πάντως πώς η συντηρητική Ακαδημία έδωσε την ψήφο της στην τολμηρή ερμηνεία του Hurt...
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Σάββατο 19 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
πραγματικά πολύ καλή ταινία
και πάντα εξαιρετικός ο Hurt
Δημοσίευση σχολίου