Από τις πλέον εντυπωσιακές ταινίες για την εποχή της και η ακριβότερη ευρωπαϊκή παραγωγή (πλην των σοβιετικών) για το σωτήριον έτος 1984. Η Ιστορία δίχως τέλος σήμερα φαντάζει αρκετά παιδική και σε σημεία είναι αρκετά βαρετή. Οι ταινίες φαντασίας εξάλλου τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει τα πάνω τους· από τα... σίριαλ Άρχοντα, Νάρνια, Χάρυ Πότερ μέχρι τις χρυσόσκονες κ.τ.λ., ο νεαρός θεατής θα βρει τα εφέ του 1984 αρκετά παλιομοδίτικα. Το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας για έναν ενήλικα (μιλώντας για μένα, έτσι;) ήταν η... μεταμοντέρνα σχέση του αναγνώστη του βιβλίου με το περιεχόμενό του. Κι αυτό άργησε μιάμιση ώρα να ολοκληρωθεί. Στη σκηνοθεσία ο Wolfgang Petersen(!), τρία χρόνια μετά το Υποβρύχιο, μια ταινία που ποτέ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει (μέχρι στιγμής). Αποτέλεσε πάντως το εισιτήριο του σκηνοθέτη για την μετεγκατάστασή του στο Χόλιγουντ. Όσον αφορά αν αξίζει να κάτσετε να τη δείτε: θα έλεγα ότι καλύτερα θα ήταν να τη δείτε παρέα με τα μικρά σας ξαδερφάκια/ανίψια/εγγόνια. Έπαθα πλάκα πάντως βλέποντας (σε μικρό ρόλο πάντα) τον... Oompa Loompa από το Εργοστάσιο σοκολάτας σε νεαρή ηλικία (βλ. φώτο)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου