Δεν μιλάμε για την ομώνυμη ταινία των αδελφών Μαρξ. Μιλάμε για την ταινία του 1952 που στα ελληνικά αποδόθηκε ως Ο Βαρνάβας, η Εντβίνα, η μαϊμού και το μπογκομόλετς (!), που ο υπογράφων θεωρεί ότι είναι η καλύτερη κωμωδία του Howard Hawks. Ο Cary Grant υποδύεται τον Βαρνάβα, έναν επιστημόνα που αναζητεί το μπογκομόλετς, δηλαδή το ελιξήριο της νεότητας. Μια... άτακτη όμως μαϊμού-πειραματόζωο θα πειράξει τα δείγματα με αποτέλεσμα ο επιστήμονας και η γυναίκα του, η Ginger Rogers, να πιουν κατά λάθος το ελιξήριο. Τότε όμως είναι που θα αρχίσουν να παλιμπαιδίζουν και να συμπεριφέρονται σαν παιδιά με συνέπεια να βγάλουν στην επιφάνεια τα απωθημένα τους. Με αυτό το τρελό σενάριο ο Howard Hawks επανέρχεται στην screwball κωμωδία, βάζοντας τους πρωταγωνιστές μας να περάσουν από τρελές καταστάσεις μέχρι να καταλήξουν (και πάλι) ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Όλα αυτά σε ένα διασκεδαστικό φιλμ που δεν χρειάζεται βωμολοχίες, χοντράδες, αηδίες και σιχασιές για να είναι αστείο, έτσι όπως ξέρανε να τα φτιάχνουνε πριν χρόνια.
3 σχόλια:
η μεγαλύτερη απόλαυση ήταν οι σκηνές παλιμπαιδισμού του grant και της rogers.ειδικά η σκηνή με τις μπογιές με κάνει να κυλιέμαι στα πατώματα από τα γέλια κάθε φορά που την βλέπω.
η μικρή μου διαφωνία έρχεται στο γεγονός ότι θεωρώ το Gentlemen prefer blondes την καλύτερη κωμωδία του Hawks.
αν και ο λόγος που τον εκτιμώ περισσότερο, είναι γιατί μας χάρισε τις ταινίες διαμάντια του ζεύγους Bogart-Bacall με αποκορύφωμα το To have and have not.
Να σου πω, εγώ θα προτιμήσω τον Μεγάλο ύπνο! Έχουν περάσει και χρόνια από τότε που είδα το To have and have not.
να σου πω την αλήθεια μου σαν ταινία νομίζω κι εγώ ότι το big sleep είναι καλύτερη, αλλά η χημεία του ζεύγους στο To have and have not είναι κατα την γνώμη μου η καλύτερη από ποτέ.
Δημοσίευση σχολίου